179. De sancto Marco.

1. Eia, caterva, dicata
tonanti, summi prolis,

2. Laudibus benignis
reddite devote
syllabis connexis
pneumatisque organis
musicis canentes

3. Genitori, Nato
almoque Flamini,
qui nos sua divina
potentia vocavit
caelestia ad regna.

4. Duodenos per orbem
missos lustrate
almificos viros,
callidos has pellere
opacas nefandas,
aeternae

rebus omnibus pandere
dulcia credentibus vitae;

5. De quibus nunc caelica
ovant agmina,
cernentes candidas
sibi turbas
sanctorum coniunctas
decantant

regi regum indefessis
congruis vocibus Alleluia,

6. Plaudentes

in unum Domino

grates feramus,

digniter colentes ;

hodie

maxima celebritas

7. Apostoli

et evangelistae
Marci, qua petit
polorum ardua,
olim quo
visus est in gloria.

8. Dudum vates praescius
leoni similem
ante thronum
hunc cernens Domini,
quo nunc pleniter
renitens sacra ecclesia,

9. Voce sonans eremi:
"Praeparate viam,
rectas Deo
semitas facite" !
Hic impleta est
prophetae vaticinatio.

10. O Marce,

princeps que egregie
sator Aegypti,
divinis verbis replens
dapibusque cunctis,

11. Sedibus

rutilans digne sacrae
Alexandriae,
regius in qua micas
virtutibus multis,

12. Quaesumus, nostras
humillimas

attende, quas fundimus, preces,
in hac tua sollemnitate
te precantes, inclite,

13. Ut tua sancta
precamina

diluant cuncta facinora,
et veniam donet omnibus
rex aeternus Dominus,

14. Sua ut cum venerit
in maiestate splendida,
donet nobis gaudia
in aeterna saecula.