32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
LITTERAE APOSTOLICAE 201
ctamque sententiam intelligi et deduci. Vana, inquimus, fuere et sunt huiusmndi conata : idque hac etiam de causa , quod, si qua quidem verba, in Ordinali anglicano, ut nunc est, por- rigant se in a m b i g u u m , ea tamen sumere sensum eumdem nequeunt quem habent in ritu catholico. Nam semel novato ritu, ut vidimus, quo nempe negetur vel adulteretur sacramentum Ordinis, et a quo quaevis notio repudiata sit consecrationis et sacrificii : iam minime constat formula, Accipe Spiritum Sanctum, qui Spiritus, cum gratia nimirum sacramenti, in animam infun- ditur, minimeque constant verba illa, ad officium et opus pre- sbyteri vel episcopi ac similia, quae restant nomina sine re quam instituit Christus. - Huius vim argumenti perspectam ipsi ha- bent plerique Anglicani, observationis Ordinalis interpretes ; quam non dissimulanter eis obiciiunt qui nove ipsum interpretantes, Ordinibus inde collatis pretium virtutemque non suam spe vana attingunt. Eodem porro argumento vel uno illud etiam corruit, opinantium posse in legitimam Ordinis formam sufficere preca- tionem, Omnipotens Deus, bonorum omnium largitor, quae sub initium est ritualis actionis; etiamsi forte haberi ea posset tam- quam sufficiens in ritu aliquo catholico quem Ecclesia probas- set. - Cum hoc igitur intimo formae defectu coniunctus est defectus intentionis, quam aeque necessario postulat, ut sit, sa- cramentum. De mente vel intentione, utpote quae per se quid- dam est interius, Ecclesia non iudicat: at quatenus extra pro- ditur, iudicare de ea debet. Iamvero quum quis ad sacramentum conficiendum et conferendum materiam formamque debi tam serio ac rite adhibuit, eo ipso censetur id nimirum facere inten- disse quod facit Ecclesia. Quo sane principio innititur doctrina quae tenet esse vere sacramentum vel illud, quod ministerio hominis haeretici aut non baptizati, dummodo ritu catholico, conferatur. Contra, si ritus immutetur, eo manifesto consilio ut alius inducatur ab Ecclesia non receptus, utque id repellatur quod facit Ecclesia et quod ex institutione Christi àd naturam attinet sacramenti, tunc palam est, non solum necessariam sa- cramento intentionem deesse, sed intentionem immo haberi sa- cramento adversam et repugnantem.
Isthaec omnia diu mul tumque reputavimus apud Nos et cum Venerabilibus Fratr ibus Nostris in Suprema iudicibus ; quo- rum etiam Coetum singulariter coram Nobis advocare placuit feria v, die xvi iulii proximi, in commemoratione Mariae D. N.