224 COMMENTARIUM

revelationes, seu quaecumque beneficia tamquam eorum inter- cessionem a Deo accepta continentes, sine recognitione atque approbatione Ordinarii, qui in iis recognoscendis theologos aliosque pios ac doctos viros in consilium adhibeat; et ne de- inceps fraus aut error, aut aliquid novum o.c incardinatum in re tam gravi committatur, negotium instructum ad Sedem apo- stolicam transmitted, eiusque responsum expectet. Revelationes vero et miracula, aliaque beneficia supradicta, quae in libris horum hominum vitam et gesta continentibus hactenus sine re- cognitione atque approbatione huiusmodi impressa sunt, nullo modo approbata censeri vult, mandatque Sua Sanctitas.

Hoc ipsum autem praescribitur in protestatione huiusmodi libris publicandis praemittenda.

Demum patet ex paragrapho 35 huius Constitutionis, in qua praescribitur, librorum approbationem, quorum censura nec Apostolicae Sedi, nec alicui e Romanis Congregationibus reser- vatur, pertinere ad Ordinarium loci, in quo publici iuris fiunt. Nemo autem probaturus erit, librorum scriptorumve approba- tionem, de quibus agitur in praesenti paragrapho, aut ad Sedem Apostolicam, aut ad aliquam Congregationem Romanam pri- vative pertinere.

Ut autem huiusmodi libri vel scripta proscriptioni subiace- ant, debent, non obiter, sed ex professo novas apparitiones, vi- siones etc. n a r r a r e ; id enim ipse Legislator innuit, dum lo- quitur de libris aut scriptis quae narrant novas apparitiones, etc. libros scilicet et scripta nominat ex obiecto principe; qua de causa sub lege non comprehenduntur illi qui aliud in libro vel scripto agentes, incidenter etiam has novas apparitiones, visiones, miracula etc. tangunt; neque illi qui libros impressos vel scripta non publica nt quidem, sed uni vel alteri legen d os tradunt, ut eorum sententiam exquirant; publicatio enim importat deferre rei vetitae notitiam ad aures plurimorum ; et in re nostra libros et scripta ita exponere, ut alii libri quilibet exponuntur ; verbum enim publicentur hac in paragrapho eodem sensu sumitur ac in aliis capitibus.

Quid ergo ? Censeri ne possunt sub legis praescripto cadere ephemerides, vel diaria publica, si factum aliquod novum, quod naturae transcendat ordinem ad publicam notitiam deferant?

Ad negativam sententiam amplectendam sequentibus du- cimur argumentis.