EXPOSITIO TEXTUS.

C. Igitur sanctarum Dominationum, etc.

Littera sic legatur: Igitur ex quo uniuscujusque nominatio declarat ejus proprietatem, aestimo, id est, certe scio, vel hoc dicit propter insufficientiam scientis respectu sciti, nominationem manifestativam sanctarum Dominationum declarare anagogen, id est, sursum ductionem qua se supereffert aliis, absolutam quantum ad naturam, et liberam quantum ad operationem, ab omni operatione pedestri, id est, quae facit conculcabilem : et haec minoratio est ex conditione voluntatis, et haec est prima proprietas. Que id est, et declarat eam scilicet anagogen universaliter non esse inclinatam ullo modo ullam de numero dissimilitudinum tyrannicarum, id est, tyrannidum per quas dissimilis et Deo et suae dignitati efficeretur, sicut omne peccatum facit dissimilem a Deo et a seipso, in quantum inclinatur in contrarium perfectionis suae naturae. Et declarat dominationem severam, id est, sequentem veritatem, ut omnem insolentiam coerceat et dissolutionem, liberaliter, id est, decenter : vel liberaliter, quia sui causa : et haec est tertia. Dominationem dico superpositam in invicem minutivae servituti, quae est ex materia. Unde Commentator dicit: " Sen-

" sibilia et corporalia servituti convenien-" tia dicit: nam non permittunt ea quae ve-" re sunt intelligere : " et haec est quarta. Dominationem etiam dico superiorem subjectione omni, quae est ex obligatione materiae, sicut imaginatio quae subjicitur transmutationi materiae, propter obligationem organi : et haec est quinta. Et dominationem dico remotam ab universa dissimilitudine, sicut est dissimilitudo in intellectu, qui cum sit immaterialis, accipit tamen sub continuo et tempore, quae sunt conditiones materiae : et haec est sexta. Et dominationem dico appetentem, id est, appetitivam dominationis incessanter, id est, inflexibiliter. Est etiam causa superpositionis contraria subjectioni ex conditione voluntatis : quia enim superefferri secundum dominium divinum appetunt, non se deprimunt per aliquod peccatum : et haec est septima. Et dominationem dico optime secundum perfectionem in fine, et speciose per assimilationem ad exemplar conformantem et seipsam et quae post eam sunt, quibus scilicet praeest, quantum possibile est sibi ad similitudinem illius ipsius virtutis subsistentis naturaliter, id est, per naturam ipsius, scilicet divinae, quae non ab alio sustinetur : et in hoc quod eis se conformat, contrariatur his quorum esse et virtus est fixum In materia, non subsistens per se : et haec est octava. Et dominationem dico conversam per assimilationem ad nullum videntium vana, id est, non conformat se alicui diligenti vanitatem in dominio. Dicitur enim hic visio qua trahitur amans in amatum, et est vanitas dominii per quam non effertur aliquid in altum suae perfectionis, qui est finis dominii, immergens se per appetitum deprimentibus, sicut est peccatum. Vanum est secundum Philosophum ad finem quem non includit. Sed conversam ad AdminBookmark id est, ens universale proprie sibi, id est, ad hoc quod est dominii in quantum hujusmodi: et haec est nona, per oppositum depressivum ex inclinatione ad materiam qua aliquid convertitur in id quod est extraneum ab eo secundum suam naturam, scilicet spirituale ad materiales conditiones. Et dominationem dico factam in participatione, id est, participem constitutam deiformitatis Dominicae semper, id est, firmitatis divinae, qua semper se in alto dominii continent. Et hoc dico secundum quod possibile est ipsi, scilicet participanti : et haec est decima, per oppositionem obligationis materiae qua aliquid non in se firmiter continetur, sed materiae colligatur.

2