258 ADIACET.

Disceptatio Synoptica

DEFENSIO MULIERIS. Aureliae patronus volens sibi pandere viam, ut facilius demonstrare queat, actricis matrimonium in- consummatum mansisse, in primis ostendere satagit quod si Aloysius consilium patris elegit ducendi uxorem, ex hoc solo facto motus fuit, scilicet, quia aere alieno ipse gravatus, ullo modo solvere poterat creditoribus nisi nuberet Aureliae. Haec enim non modo Aurelia eiusque parentes iurati enarrant, sed asseverat Aloysii pater, et confirmant testes fere omnes.

Praeterea, prosequitur advocatus, exploratum est , tam indigne a coniugii primordiis erga uxorem Aloysium se ges- sisse, ut eam fastidire velle, et illam haud complecti bene- volentia, sed aspernari et reiicere videretur. Etenim postri- die nuptias, e domo ante lucem egressus, non sine omnium admiratione Aloysius in plateam deambulabat « car ne pou- vant pas dormir il avait préféré se promener ». Lutetiae Parisiorum, quo incepto nuptiali itinere, brevi postea cum uxore perrexit, hanc solam per diem et noctem assidue de- serere consuevit; immo etiam mensem fere integrum sine uxore in Galliae meridianis fuisse versatum fertur.

Advocatus credit insuper, Aloysium Massiliam reversum eo audaciae processisse, ut non modo Aureliae cubiculum in diversorio defugeret, sed hanc in publico relictum, pro- caci depravatorum hominum licentiae obiicere non dubitaret.

Denique, urget, exploratum est Aloysium, qui summum in voluptate bonum, summas in turpitudine delicias posuisse videbatur, neque ad frugem, celebrato coniugio, animum ap- plicasse: neque saltem aliqua pudoris specie vinculi, quo se obstrinxerat, sanctitatem fuisse reveritum; sed nullum ho- rae momentum transegisse, quin se ingurgitaret in fiagitia et foedissima adulterii labe dedecoraret. Testes enim demon- strant, illum, noctem quae nuptias antecessit, obscoenis in lupanari voluptatibus consumpsisse ; triduo post nuptias, prostibularum tantum contubernio Massiliae fuisse usum ; mox uxore Parisiis relicta, concubinam, quacum iter facie-