280 EX S. C. CONCILII

rogatorio : « Prima d' arrivare alla diagnosi il medico deve spesso superare numerose difficoltà. Ora esse provengono dalla famiglia che non sa decidersi a vedere negli atti del- l'ammalato l'esistenza dell'alienazione mentale donde una tendenza naturale ad attenuare, a mitigare, a negare anche i disturbi psichici più evidenti, i cambiamenti sopravvenuti nel carattere, le abitudini dell'ammalato, la condotta tra- viata alla quale egli s' è dato ».

Ad sponsum quod attinet, dico quod Petrus est rudis, simplex et stolidus ut advertit defensor secundae instantiae, quaerens in uxorem, mulierem a qua solutionem suorum de- bitorum sperabat; facilius erat ipsi negatio, quam affirmatio, ne reprehenderé tur , cur processerit ad matrimonium cum muliere, quam prius agnoverit esse fatuam. Hinc petenda quoque est ratio negandi, quod scil. testium nullus sibi abs- tinendum a tali matrimonio celebrando suaserit. At non negat, sed sub iuramento affirmat se vidisse signa amentiae ipso tempore celebrationis idque confessario manifestasse. Tandem rudes et rusticano in pago quotquot vivunt, putant quem amentem esse solum si omnino se furentem cum stre- pitu praebeat, et difficile percipiunt amentes qui videri pos- sunt sani, cum stupidi quiescunt. Non semper enim per eadem signa sese extrinsecus prodit insania, quae praesertim congenita sit, et animo ordinarie delitescit.

Iurat orator quod tempore cohabitationis matrimonii ad- vertit dementiam.

Posset afferri testimonium clerici seu sacristani, quem vocant, quique omnia vidit tempore celebrationis atque Ca- tharinam putavit esse dementem. Ast praecipuus testis et quidem solemnis praeteriri non debet, M. Dunkel sacel- lanus, qui ritum nuptialem peregit, viditque dementiae signa.

Unde tempore ritus nuptialis demens prorsus dicenda est Catharina H. Confirmat quoque hanc dementiae perio- dum Doctor Nöel post accuratum examen. Ergo eodem de- mentiae morbo laborabat die 23 Martii eiusdem an. 1886,