TREVIREN. 288

3) Iura et DD. omnes ideo dicunt quod amentes et fu- riosi nequeant valide contrahere matrimonium, quia deficit plenus et deliberatus consensus cit. c. Dilectus. Sánchez, I. 1, de matrim. D. 8, n. n. 15. Schmalz, in tit. de sponsal. n. 14; c. Cum locum 14 de sponsal. matrimonium autem solo consensu contrahitur, et ubi de ipso quaeritur plena debet securitate ille gaudere cuius est animus indagandus. Ad consensum proinde patet non sufficere quodcumque vo- luntarium ac liberum, sed requiri omnimodum liberum sine ulla involuntarii admixtione. Ast eiusmodi voluntarium ac liberum non reperiebatur profecto in amente Catharina, praesertim cum in matrimonio maior cognitio et libertas requiratur. Duplex porro consensus in matrimonio interve- nire debet, alter ex parte contractus quoad obligationem, alter quoad essentiam ex parte contrahentis. Ex parte con- tractus consensus debet intercedere circa tria bona sacra- menti. Atqui huiusmodi consensus ne cogitari quidem potest in Catharina amente extitisse die 23 Martii 1886. Si mu- lieres rudes, ex rudibus parentibus ortae, inter rusticanos viventes reperiantur ignarae circa matrimonii obligationes, effectus, vinculum ipsum, quid si qua laborent amentia, aut simpliciter amentes ?

Hae facillime circa dicta omnia non modo inadvertentia, sed errore et ignorantia laborabunt, « quae, ut ait S. Thom. 1, 2, q. 6, a. 8, privat cognitione, quaepraeexigitur ad vo- luntarium : sicut cum aliquis ignorat aliquam circumstan- tiam actus, et ex hoc aliquid agit, quod non faceret si sciret ».

4) Consonat, Ius roman. L. 20 ff. de Reg. Iur. Ex DD. IC. sufficit allegasse Donell. in I. XII, c 22,

n. 8. « Animus voluntatis expers est in furiosis... Furiosi quidem mentecapti nullum iudicium, nullam adeo in nego- tiis gerendis voluntatem esse constat... De Furioso tradi- tum in L. Furiosi de reg. Iur., L. 1, § ult., ff. de oblig. et act... Et quod de furioso dicitur etiam de mente capto di- ctum intelligendum est, etsi furore non corripiatur. Cum