288 EX S. G. CONCILII

quod ipsa docet experientia, quam coniugalis concordia et dilectio consequitur. Porro qualis est legitimus consensus in casu, ubi nullatenus probatur quod Catharina elicuerit actum humanum : dico qualis ad tantum negotium exigi- tur? et quomodo actum humanum emisit, quae tot signa dementiae edit ?

VOTUM CANONISTAE. Praemissis, quae ad facti speciem attinet mei muneris es t , ait Canonista, processum sedulo inspicere, et iudicium quoad causae meritum submisse pro- mere.

Attente itaque perlegi longum hunc processum. Et mihi videtur quod acta tum in prima tum in secunda instantia concordent substantialiter ad apicem iuris. Nam cum heic agatur non de inconsummatione, sed de nullitate Matrimonii, causa ab Ordinario loci poterat iure cognosci et dirimi, in- consulta Sacra Concilii Congregatione ; prout revera actum est. Trevirensis itaque Curia ceu forum competens, causam hanc in prima instantia diiudicavit mordicus inhaerendo Constitutioni Benedicti XIV Dei miseratione et Instructioni S. C. C. Deest quidem in hoc processu examen uxoris a iure tantopere inculcatum ; verum defectus iste in procedura ir- repsit, non ex Iudicum culpa, sed morali eiusdem uxoris impotentia. Ceterum huic inevitabili defectui satis supple- tum fuit per ingentem numerum testium, qui, si duo exci- piantur fratres ipsius uxoris, uti probitate vitae fideique di- gnitate spectabiles a respectivis Parochis recensentur. Quo- circa ex eorum testimonio concordi veritas in negotio hoc tam gravi tamque solutu difficili erui commode potuit. Animadverto insuper quod processus in secunda instantia fuit etiam rite confectus. Nam appellatio ad superiorem Iu- dicem, ad Metropolitanum scilicet Coloniensem, fuit a De- fensore Petri tempore congruo et in fq^má iuridica inter- posita ; et ipsamet causa ad tramitem iuris discussa et resoluta fuit, ut ex Actis evidenter resultat. Haec quidem quae circa processum obiter attingimus, satis superque suf- ficiunt.