304 EX S. G. CONSILII

sed aperte liqueat abbatem, libere egisse nullo delegante, sed proprio exclusivo iure. Una in codicibus adest subscriptio Abbatis : unum sigillum, sigillum nempe Abbatiae.

Ceterum, concludit advocatus, illud est in probatis, obla- tiones Abbatem administrasse. Qui dicit id fecisse ex dele- gatione probare tenetur.

Alia proferens advocatus documenta, quae consuetudinem ostendunt, epistolas memorat, quibus sacerdotes ad missas celebrandas ab Abbate delecti, mercedem acceptam habue- runt. Quae epistolae ita sunt exaratae, ut pateat distribu- tionis arbitrum Abbatem haberi. « Vi prego a tenermi pre- sente nella futura festa di S. Gerardo, siccome vi beni- gnaste fanno scorso ». Memorat donorum inventaria, quae, haud aliter ac codices missarum, unica Abbatis subscriptione distinguuntur. Recolit denique longam seriem acceptilatio- num ex quibus apparet ingentes summas Abbates impendisse, tum ad aediculam reparandam et exornandam; tum ad illam sacris supellectilibus locupletandam.

Nemo credet, ait advocatus, tot Abbates expensas, magna ex parte voluptuarias sustinuisse, nisi oblationes admini- strassent et percepissent, nisi sibi pinguiores mercedes, quae pro missis assignabantur, pleno iure addicere valuissent. Quin etiam haec Abbatum munificentia iuxta advocatum, non modo probat ex consuetudine Abbates oblationes admi- nistrasse : sed illos sui iuris conscientiam habuisse. Eoque magis quod eamdem persuasionem de bono Abbatis iure, communem illis in partibus fuisse, eisdem documentis ar- guitur. Nam fideles si quid volebant erogare in aediculae ornatum id Abbati mittebant, ut voluntatem exsequeretur.

Quod si opponant huiusmodi documenta non excedere annum 1852 : advocatus respondet hanc consuetudinem ul- tro-quadragenariam per se sufficere. Nam consuetudinem, etiam contra ius, quadraginta annis introduci, scriptores vel rigidiores, fatentur. Nec negant quodcumque ius prae- scribi, ab eo qui quadraginta annis possedit. « An sufficiat decennium ad inducendam consuetudinem contra ius cano-