5 1 2 COMMENTARIUM

dentini atque Romanorum Pontificum, Urbani VIII praesertim et Benedicti XIV.

Itaque Concilii Tridentini Patres Sess. XXV De Invocatione, Veneratione et Reliquiis Sanctorum et Sacris Imaginibus duo

praecipue statuunt, ne scilicet cultui fidelium proponantur ima- gines, quibus falsum aliquod dogma exprimatur, aut ita depi- ctae fuerint, ut ad lasci viam potius quam ad devotionem pro- vocent. Nullae falsi dogmatis imagines, et rudibus periculosi erroris occasionem praebentes statuantur; tanta circa haec di- ligentia et cura ab Episcopis adhibeatur, ut nihil inordinatam, aut praepostere, et tumultuarie accommodatum, nihil propha- num nihilque inhonestum appareat, cum domum Dei deceat sanctitudo. Conformes igitur tum sacris Ecclesiae dogmatibus, tum modestiae legibus sacrae imagines esse debent. Decernit hinc Sancta Synodus quemlibet esse removendum abusum ; quod ut obtineatur, statuit, nullam esse in Ecclesia qualibet in- solitam imaginem collocandam, nisi de Episcopi facultate. In has autem sanctas et salutares observationes (circa sacras ima- gines) si qui abusus irrepserint eas prorsus aboleri Sancta Syn- odus vehementer cupit Statuit S. Synodus, nemini licere,

ullo in loco, vel Ecclesia, etiam quomodolibet exempta, ullam insolitam ponere vel ponendam curare imaginem, nisi ab Epi- scopo approbata fuerit.

Qui vero accuratas circa sacras imagines pingendas vel im- primendas regulas tradidit, fuit Benedictus XIV tum in insigni Opere De Beatif. et Canoniz. Servorum Dei, praesertim Lib. IV, tum in Constit. Sollicitudini promulgata die 1 Octobris 1745. Quo- niam vero in hac Constitutione, quae in cit. opere sparsim et diffuse, quantum saltem ad nonnulla capita scripserat, summa- tim collegit; hinc quae ibi tantus Pontifex statuit ipsius fere verbis referemus.

Igitur quantum attinet ad SS. Trinitatem repraesentandam §32 scribit: « Imagines itaque SS. Trinitatis communiter appro- « batae, et tuto permittendae illae sunt, quae vel personam Dei « Patris exhibent in forma viri senis desumpta ex Dan. Cap. VII. « v. 9. Antiquus dierum sedit: in cuius autem sinu Unigenitum « ipsius Filium, Christum videlicet Deum et hominem, et inter « utrosque Paraclitum Spiritum Sanctum in specie Columbae, « vel duas personas modico intervallo seiunctas repraesentant, « u n a m senioris viri, nimirum Patris, alteram Christi, medium