COMMENTARIUM 321

sitio in cit decreto sanciverat, Episcopos scilicet teneri Indul- gentiarum publicandarum tenorem Inquisitoribus communicare, in ipsis consequenter Episcopis facultatem recognovit Indulgen- tiarum publicationi invigilandi. Id demonstratur ex Decreto S. C. Indulgentiarum lato die 24 Iulii 1673, quo diremit quaestionem ortam inter Episcopum et Inquisitorem Cremonensem. « Inter « R m u m Episcopum et Inquisitorem Cremonae contendo de « imprimendis Indulgentiis est orta, cum ille dicat, quidquid In- « dulgentiarum est ad Episcopale Forum pertinere, cuius rei ar- « bitrium et iudicium integrum Episcopo relinquit sacrae Inqui- « sitionis edictum; hic vero affirmet, id sibi tribui decima Re- « gula Indicis librorum prohibitorum, ut nullus liber, nullave « scriptura sine ipsius permissu imprimi possit. Quaestionem « ad Sacram Congregationem delatam et diligenter examinatam, « eadem S. Congregatio censuit adhibita distinctione dirimen- « dam esse : Indulgentiae quas subditis suis Episcopus concedit « et imprimendas curat, tum litterae pastorales, quibus Indul- « gentias a summis Pontificibus concessas populo denunciai, « aliaque denique scripta, ad regendum populum suum, vel « officialium eius nomine promulganda, quae omnia, proprie « sunt fori episcopalis, in quo iniunguntur poenitentiae et per « Indulgentias remittuntur, praecepta et edicta feruntur, libera. « sunt ab Inquisitoris iurisdictione et auctoritate, quo etiam « inscio imprimi posstmt, sed de reliquis Episcopus ad lnqui- « sitorem communicare debet antequam imprimantur ».

Anno itaque 1673, nonnullarum Indulgentiarum, quae pro- prie ad Episcopale forum pertinebant, publicatio privative ad Episcopum spectabat; ceteras quascumque communicare In- quisitori debebat, antequam publicarentur : temperamentum igi- tur Episcoporum potestati circa eiusmodi rem anno 1673 appo- situm fuit, non coarctata potestas.

Benedictus XIV die 28 Ianuarii 1756 nil aliud sancivit, nisi eos qui generales concessiones (a) a Romano Pontifice obtinue- r a t , debere, sub nullitatis poena, gratiae obtentae exemplar ad Secretariam eiusdem Congregationis deferre; decretum infra referemus.

Post Benedictum XIV {b) prodiit Decretum quod habetur

(a) Generales Indulgentiae dicuntur illae, quas Christifideles ubique locorum lucrari possunt.

(fr) Id coniicimus ex ordine quem eiusmodi decreta in Indice librorum prohi-

Xcta, Tom. XXX. fase. CCCL1V. 21