EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 329

Constitutionem Apostolicam Convocatis} de prudenti rectoque earum usu Monita attexuit iussis gravi auctoritate Confessariis intendere ad ea animum acriter, eademque sic sequi ut nor- mam maxime tutam inviolateque servandam.

Idem placuit Sanctissimo Domino Nostro Leoni XIII: qui scilicet eius consilii sapientia atque utilitate perspecta, deces- soris sui exemplum imitatione renovandum iudicavit. Vide- licet iis ipsis Litteris Apostolicis, quas de facultatibus nuper dedit, Monita illa Benedictina separatim publicari ad commodi- tatem ac normam Cofessariorum iussit, nonnihil tamen im- mutata convenienter tempori, ita ut intelligi observarique eo modo debeant, quo infra scripta sunt:

I. Primo meminerint Confessarii firma perstare quae in Constitutione Sacramentum Poenitentiae de complici in sexto a Benedicto XIV statuta sunt an. 1741. Excepto quidem crimine absolutionis complicis, quod semel aut bis admissum fuerit, quo in casu facultas conceditur.

II. Advertant, absolutiones, commutationes, dispensationes, quarum ipsis potestas collata est, non posse a se exerceri ex- tra actum sacramentalis Confessionis, neque easdem a poeni- tentiariis minoribus tum ordinariis, tum extraordinariis posse exerceri extra suam cuiusque basilicam vel ecclesiam, nisi in casibus alias sibi a Maiori Poenitentiario permissis vel permit- tendis; vel in casu administrandi Poenitentiae Sacramentum ali- cui infirmo, qui cum corporalis aegritudinis causa ad Basilicas seu Ecclesias ipsis respective designatas accedere personaliter nequeat, eorum aliquem arcessendum duxerit, ut Confessionem Sacramentalem pro Iubilaei consecutione apud ipsum expleat {ex § 25).

III. Non praetermittant suam cuique poenitenti salutarem poenitentiam imponere in Sacramento, ne praetextu quidem Iu- bilaei per eumdem poenitentem consequendi {ex § 26).

IV. Ab occultis censuris ob partem laesam incursis non prius absolvant quam parti laesae poenitens satisfecerit : vel si prius poenitens nequeat, non eum absolvant, nisi serio promit- tat se satisfacturum, cum primum poterit.

V. In publicis Censuris, quarum absolutio est Poenitentia- riis minoribus impertita, satisfactione praedictae consulatur iu- xta praxim Poenitentiariae Apostolicae, ad quam dirigendus