PARISIEN. 551

ctores agitatur quoad alienígenas, qui retinentes domicilium vel quasi-domicilium in loco Tridentinae legi non subiecto, immigrant in locum eidem subiectum, ibique nuptias ineunt, quin antea domicilium vel quasi-domicilium acquirant. Pa- tronus totis viribus auctoritate doctorum probare nititur alie- nígenas in casu forma Tridentina teneri, ita ut sententia contraria, quae ab auctore Carriere (Praelectiones Theol, p. 111, cap. III sec. II) propugnatur, tamquam improba- bilis reiicienda sit.

Revera, contendit orator, ipse Carriere, /. c, apertis- sime fatetur sententiam, sibi contrariam, communem esse. Sufficiat unum aliumve inter praecipuos auctores citare. S. Alphonsus, lib. VI, n. 1080; Pirhing, lib. VI Decret., tit. III, n. 10: Sánchez, De matrimonio, lib. III. disp. XVIII, n. 25. In eodem sensu loquuntur Pontius, De ma- trimonio, lib. V, cap. VIII, n. 1; Salmanticenses, De ma- trimonio, cap. VIII, n. 18; Reiffenstuel, lib. IV Decret., tit. III, n. 130, qui ait hanc doctrinam esse certam et ca- rere controversia; D'Annibale, Summula Theologiae Mo- ralis, tom. III § 457, not. 41 ; Mansella, De dispensatio- nis us nlatrimonialibus.

Ulterius orator hanc sententiam confirmat auctoritate S. C. S. Officii, in instructione diei 14 Dec. 1859.

Unde, iuxta patronum, sententia vere singularis Car- riere omnino seponenda est ; et tanquam certum retinendum axioma iuridicum: « locus regit actum », uti supra citati auctores contendunt, etiam matrimoniali contractui appli- cari, et ideo alienígenas in casu nostro forma Tridentina adstringi. Si matrimonium ineunt in patria ubi decretum Tametsi non est publicatum, forma Tridentina non fuisset ad validitatem necessaria ; sed si matrimonium ineunt in loco ubi decretum Tametsi est publicatum et viget, hoc de- cretum ipsos obligat et ideo exigit pro validitate praesen- tiam proprii parochi vel Ordinarii aut alterius sacerdotis de parochi vel Ordinarii licentia cum duobus testibus.

Iuxta oratorem, finis ipse, quem Patres Tridentini sibi