556 EX S. G. CONCILII

traversia non attingi illis Tridentinae legis verbis : « Eos sancta synodus ad sic (absque parocho et testibus) contra- hendum omnino inhabiles reddit ». Profecto Henrica nulla prorsus ratione lege Tridentina afficitur ob domicilium lon- dinense ; quoniam inibi minime viget cap. Tametsi: quasi- domicilia, si quae habuerit Lutetiae Parisiorum extra pa- rochiam sancti Petri de Chaillot, quando matrimonium ini- tum est, prorsus amiserat.

Hisce positis, ad alteram partem legis transit orator, quae sic iacet : « Huiusmodi contractus irritos et nullos esse decernit, prout eos praesenti decreto irritos facit et annul- lai ». Et observat hanc decreti partem a prima esse toto coelo diversam. Etenim prima pars personas, nupturientes, matri- monialis contractus auctores persequitur : « eos sancta syno- dus ad sic contrahendum omnino inhabiles reddit »: dum pars secunda spectat contractus matrimoniales, quos irritos facit et annullai, non vero auctores matrimonialis contra- ctus, nupturientes. Idcirco quaestio de nupturientium do- micilio vel quasi domicilio aliena prorsus ab hac legis parte est : ipsi sat superque est ut contractus matrimonialis, qui momento temporis perficitur, in parochia initus sit, in qua cap. Tametsi vim legis obtinet. Perspicuum itaque est ea decreti parte Henricam etsi londinensem comprehensam esse: prout etiam perspicuum ei satisfecisse Henricam, quippe quae matrimonium celebravit coram vice-parocho Emmanuele Mar- beau, a parocho delegato, et coram testibus.

Quod si ex adverso contradictor dicat matrimonium fuisse clandestinum, quia parochus sancti Petri de Chaillot, cuius de licentia sacerdos Emmanuel Marbeau matri monialem con- sensum excepit, non proprius parochus erat Henricae, re- spondet defensor vinculi Henricam nulla parochi proprii ne- cessitate astrictam esse. Nam, epitheton proprius relatio- nem dicit non ad actum, sed ad personam. At quidquid re- spicit personam, ad primam pertinet, non vero ad alteram decreti Tametsi partem. Rursus, in sensu capitis Tametsi propositio: Caius proprius est Titii parochiis, idem sonat