PARISIEN. 359

est, nec probata a privato aliquo auctore, sed a supremo iamdudum Ecclesiae principe. Reque vera iam retulimus su- pra Sacrum Hunc Ordinem inter alia declarasse incolas loci in quo viget cap. Tametsi, transeuntes seu peregrinantes per locum a decreto dicti cap. Tametsi immunem, teneri, si inibi matrimonium contrahant, ad servandam legem tri- dentinam : et resolutiones huiusmodi a papa Urbano VIII die 14 Augusti 1627 probatas.

Suo vero ingenio facile quisque perspicit memoratos pe- regrinos non utraque, neque secunda, sed prima tantum li- gari legis tridentinae parte. Sane prima pars , ceu supra demonstratum est, sicut eos qui in territorio versantur non obligat, nisi per domicilium vel quasi-domicilium fiant sub- diti, ita eos, qui semel subditi facti sunt, l igat , nisi do- micilium vel quasi-domicilium deserunt et per hoc desi- nant esse subditi; quamvis versentur extra territorium, cap. 1 de regni. iur. : (ibi) « Omnis res per quascunque causas nascitur, per easdem dissolvitur ». Altera e contra pars legis, ut supra pariter dictum est, obligat omnes et solos intra territorium existentes sive incolarum, sive ho- spitum instar ac peregrinorum.

Nec dubium est, advertit orator, quin illos incolas loci concilio tridentino obnoxii in loco a concilio immuni ma- trimonium celebrantes, non quemcunque sed proprium pa- rochum adhibere debeant. Atque recolit causam Parisien, matrimonii diei 25 Augusti 1873.

Vice versa extant diebus nostris et quando concilium tridentinum editum est, etiam extabant vagi homines. Ex huc usque disputatis liquet istos non prima decreti Tametsi parte, bene vero altera obstringi. Quod si homines in orbe existunt terrarum, quos ad contrahendum coram parocho proprio cogere oporteat, ut praecaveantur mala quibus tr i- dentini patres occurrere studuerunt, ii profecto ex sententia ipsorum patrum sunt vagi ; Trid. cap. 7 de ref or. matr. sess. XXIV.

Unde arguit defensor, nonne contra vagos, improbi in-