PARISIEN. 361

Chaillot celebrati, S. C C . discutienda hodie proponitur quae- stio plane demonstrat, quantum sua Emum Iurisconsultum coniectura fefellerit. Omissis 'enim Canonistarum et Mora- lium traditionibus, de quibus infra redibit sermo, illud cer- tum est, nullam hucusque datam fuisse a S. Congregatione declarationem, nullam a Rota Romana decisionem , quae respexerit quaestionem de validitate vel nullitate matrimo- nii inter personas initi, quae habentes domicilium in loco, ubi Tridentinum decretum Tametsi, Cap. 1, Sess. 24 de ref. matr. hactenus promulgatum non fuit, nuptias con- trahunt absque praesentia vel licentia proprii parochi in loco ubi decretum illud viget ; in qua quaestione totam tum a patrono, tum a vinculi defensoribus praesentis causae ma- trimonialis summam constitutam vidi.

Quidni? Putabimus ne tot labentibus annis nunquam contigisse, ut incola loci a decreto Tametsi immunis in loco ei subiecto matrimonium inierit? An potius dicendum matrimonii sic contracti valorem nunquam in dubium revo- catum fuisse? Id certe talis momenti esse nemo non videt, ut quempiam praemoneat, quanto maturo examine, pruden- sque iudicio sit*in hac nostra quaestione procedendum.

Consultor nonnullis in facto notatis, ad iuris quaestio- nem accessit, aiens, quaeritur, an valeat matrimonium ab incolis loci a decreto Tametsi immunis in loco eidem subiecto sine praesentia vel licentia proprii parochi contra- ctum. Qui negativam tenent, triplici utuntur argumento- rum genere : primum deducunt ex vi legis generalis Eccle- siae, quale affirmant esse decretum Tridentinum ; secundum ex iuris effato « Locus regit actum »; tertium demum ex communi Doctorum sententia. Qui vero affirmativam defen- dunt ut sunt cl. Defensores Parisiensis et Romanus, in eo potissimum innituntur, quod lex Tridentina sit inhabilitans seu personalis, et irritans seu localis ; necessitatem autem parochi proprii dicta lex requirit non qua localis, sed qua personalis est.

Quo controversiae enodatio clarior procedat, quaedam