3 IITTERAE Sanctissimi D. N. Leonis XIII ad Emum. Cardinalem Vicarium ut exci-
EX S. G. E P I S C . ET REGUL. 57
EX S . C . EPISC. ET REGUL. 59
E X S . C . EPISC. E T REGUL. 61
193 LITTERAE SSmi. Patris Leonis XIII ad Episcopum Assisiensem, occasione quinqua-
2 0 6 EX S . G. E P I S C . ET RECUL.
220 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
224 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 225
2 2 6 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EPISTOLA ENCYCLICA Sanctissimi Domini Nostri LEONIS PAPAE XIII.
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 303
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 505
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 307
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 509
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 311
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 513
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 315
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 517
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 519
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 521
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 323
AD COMMENTARIUM ADDITIONES o25
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 327
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 529
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 334
AU COMMENTARIUM ADDITIONES 553
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 555
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 537
AD COMMENTARIUM ADDITIONES 359
340 IOSEPHI PENNACCHI, AD COMPENDIUM ADDITIONES
572 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
574 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 375
3 7 6 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 401 Cathedrales Ecclesias Aquinaten., Soran. ac Pontis Curvi invicem per-
m EX SEGRETARIA BREVIUM BREVE, quo indulgentia tercentum dierum conceditur recitantibus subiectam in
420 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. POENITENTIA RIA APOSTOLICA 421
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 455
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 457
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 459
CAESENATEN. SEU RAVENNATEN. 461
C A E S E N A T E N . S E U RAVENNATEN. 465
512 EX S. C. NEG. ECCL. EXTRAORD. PRAEPOSITA
518 E X A C T I S CONSISTORIALIBUS
548 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 549
550 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 551
552 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 553
554 EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS
i E X S. POENITENTIARIA APOSTOLICA 5St>
556 EX S. POENITENTIARIA APOSTOLICA
EX S. POENITENTIARIA. APOSTOLICA 537
6 2 6 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
EX S. C. S. R. U. INQUISITIONIS 757
758 EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS
EX S. G. S. R. U. INQUISITIONIS 759
REATINA 567
versale, seguita la morte della sua erede usufruttuaria, siano fatte celebrare Messe da Requiem numero 400 in suf- fragio dell'anima di esso testatore annualmente » - quare proposito dubio: « an constet de perpetuitate, seu tempo- ralitate etc. - die 30 Iulii 1785, - non obstantibus ¡verbis infrascritti eredi, quibus usus est testator, responsum pro- diit : affirmative ad primam partem, negative ad secwi- dam ».
LEGATUM TEMPORANEUM V I D E R I . Sed ex adverso in pri- mis praenotandum est, quod in hisce quaestionibus plurimi valent coniecturae et praesumptiones, ex quibus coniici pos- sit non satis expressa testatoris voluntas; et, si non obstan- tibus praesumptionibus ac coniecturis, testatoris voluntas adhuc dubia maneat, tunc tantum inhaerendum esse favori piae causae. Idcirco De Luca, de Legatis, Dis. 55, n. 2 ait, quod quaestio videtur potius facti quam iuris, certam ac determinatam non respiciens regulam cuicumque casui ap- plicabilem, sed pro singulorum casuum qualitate et circum- stantiis decidenda est.
Hac de re perpendendum est num verba directa a testatore fuerint in personam haeredis, quia si primo haeredi suo no- mine proprio ac appellativo onus iniunctum fuerit, tunc fa- vor piae causae invocari non potest, sed haec ratio legandi ita operatur, ut legatum personam legatarii non egredia- tur. Ad rem ait De Luca de ILeg., Dis. 34, § 7: « ubi ha- beatur contraria voluntas etiam praesumptiva et coniectu- ralis, tunc nulla ratio habenda veniat de hoc privilegio, quod operativum est circa defectus respicientes solemnita- tes, seu alias a subtilitate iuris positivi provenientes, non autem a voluntate, quam non supplet, ex frequenter de- ductis sub tit. de testim. ». - Hic casus est, praesertim quando occurrit dictio seu verbum infrascripti, dicti haere- des : ita De Luca, ibidem § 3. Et clarius Rota coram Bu- ratto dec. 187, § 9, habet : « aliquod onus non censetur perpetuum quando ponuntur verba dicti, infrascripti haere- des ; ita ut in casu non valeant coniecturae in contrarium ».