574 EX S. C. CONCILII

loco « non exemplis, sed legibus est iudicandum ». Cfr. L. 13. C.^de sent. et interloc. VII. 45 . At cap. « Tametsi » Concilii Tridentini praesertim post tot interpretationes ge- nerales Rom. Pontificum et SS. CC. absque iniuria lex quae- dam obscura dici non posset, quasi sine praecedente quadam serie decisionum iudicialium tuto applicari nequeat; secus Emi Patres, quibus statim post Concilium Tridentinum fuit executioni mandandum, in tristi atque difficili conditione fuissent constituti. Praeterea esto, quod etiam aliquae decisio- nes iudiciales S. C. C. in similibus causis fuissent repertae, i l - lae quoque leges universales et normae generales non sunt. Nam Benedictus XIV. in declaratione super dubiis respicientibus matrimonia in Hollandia scribit : « Licet Sanctitas Sua non ignoret alias in casibus quibusdam particularibus et at ten- tis tunc expositis circumstantiis S. Congr. Conc. pro eorum invaliditate respondisse, aeque tamen compertum habens n i - hil adhuc generatim et universe super eiusmodi matrimo- niis fuisse ab Apostolica Sede definitum declaravit s ta- tuitque (illa matrimonia) pro validis habenda esse ». Qua declaratione Benedicti XIV. allegata non omittenda videtur illius clausula finalis, in qua Rom. Pontifex suggerit prin- cipia canonica, quae in hac ipsa causa Parisiensi sunt ap- plicanda : « Tandem circa coniugia, quae contrahuntur vel in regionibus principum catholicorum ab iis, qui in provin- ciis foederatis domicilium habent vel in foederatis provin- ciis ab habentibus domicilium in regionibus principum catho- licorum, nihil Sanctitas Sua de novo decernendum aut de- clarandum esse duxit volens, ut de iis iuxta canonica iuris communis principia probatasque in similibus casibus alias editas a S. Congr. Conc. resolutiones, ubi disputatio con- tingat, decidatur ». Quam clausulam Bened. XIV. ut Doctor privatus in suo opere de Synod, dioec. 1. VI, cap. 6, n. 14, magis explicat remittitque ad suam Instr. 33, in qua dicit se de illis regulis iuris communis scripsisse. Cfr. Van de Burgt, De matrim, p. 252. 255.

Quodsi accuratius attendatur, etiam in S. C. C. exem-