A B E L L I N E N . 375

Tangendo manu sua anni spatio et per plures menses chi- rurgus vaginam sponsae, vel hymenaeus debebat omnino la- ceran et vagina dilatari, quin dubitamus se exposuisse peri- culo mortis. Sed nil de istis rebus, hymene dilaceratum in tribus partibus nunquam in iisdem, nil replicatum, nullum ex adminiculis quae possunt corroborare opinionem perfectae consummationis. Tria vulnera in hymenaeo, sed in tribus di- versis locis tantummodo, inspecta inveniuntur. Digiti non habent motum unicum et unicam directionem. Possunt eam habere, sed attente, et tamen propter circumstantiam vel infirmae vel medici directio potuit mutari. Ad modum exem- pli : Si vir impotens sit, potest immittere in vaginam mem- brum quod eiecto in labiis semine restat non solum refre- nans eiaculationem sed etiam festinans introductionem mem- bri. Hoc respicit virum et in tali circumstantia dolores Evelinae fuerunt dolores alterius subiecti. Irritaverunt ova- rium non ordinate se moventes imo inflammaverunt, et cuius naturae sit exsudatum nescimus.

Ipsi periti doctores deponunt Stanislaum immisisse mem- brum in vagina : in hunc locum immiserat suum membrum Stanislaus assuetus cum meretricibus coire eo modo quo non licebat, sed libebat ei mihi videtur non perfectam completam et plene satisfacientem copulam habere, sed talem ne proles potuerint emergere.

Denique in hac secunda quaestione praesentis thematis ad tutamen vinculi matrimonialis mihi videtur resolvendum ut sequitur. Nisi prius inspiciatur vir, nil definiatur. Si vir impotens omnino est, recurratur ad Supremam Sedem. Si vero mulier, si infirmitas sit incurabilis ut usque adhuc pa- tuit, et adhibitis remediis, quae ad mortem potius quam ad sanitatem perducunt et non fuerit hac infirmitate oppressa mulier post nuptias, adeant sponsi et recurrant ad Aposto- licam Sedem pro dispensatione ; si vero fuit consequens stan- dum. Relate ad primam quaestionem, relate scilicet ad extor- sionen! consensus propter timorem reverentialem matrimo- nium validum fuisse affirmo.