PARISIEN. 387

num huic matrimonio saltem adstiterit proprius parochus sponsae, qui fuerit competens saltem per unum ex tribus titulis supra enumeratis.

Certe si Henrica tempore celebrati matrimonii in pa- rochia Parisiensi S. Petri de Chaillot simul habuit et retinuit in domo matris verum domicilium in parochia Londinensi, (conditionate loquor et interim factum sumo), evidenter proprius parochus Londinensis Henricae neque per se neque per sacerdotem delegatum adstitit ; imo ne in men- tem quidem veuit alicui huiusmodi delegationem parochi Londinensis petendi. Ergo si res eo reducatur, quod pa- rochus Londinensis fuerit proprius parochus ex vero do- micilio, indubitatum quoque est factum saltem hunc paro- chum matrimonio Henricae non adstitisse.

At numquid forte adstitit parochus vel sacerdos rite delegatus, qui fuerunt competentes sive proprii ex quasi- domicilio ab Henrica Parisiis acquisito? Profecto Henrica Parisios venit, ut suam compleret educationem in monaste- rio assumptionis. Qua occasione antequam ingrederetur lau- datum monasterium, certe per breve tempus morata est apud suam amitam, Sophiam Fries, cuius domus sita erat infra fines parochiae S. Petri de Chaillot. At recte advo- catus actricis ex ista visitatione transeunte apud amitam omnino negat Henricam ibidem acquisivisse quasi-domicilium. Nam omnibus attentis circumstantiis Henrica non habuit intentionem in domo amitae habitandi per maiorem anni partem, sed potius educationis causa mox ingrediendi mo- nasterium assumptionis. Hinc etiamsi fortasse talem inten- tionem habuisset (id quod plane improbabile est), certe quasi- domicilium apud amitam iterum amisisset, quia illud de fa- cto deseruit, et ingressa est conventum assumptionis neque brevibus visitationibus, quas Henrica interdum instituit in domo amitae, cum moraretur in conventu assumptionis, ullo modo concludi potest, quod in domo amitae fixerit quasi- domicilium atque retinuerit vel ipso tempore, quo in con- ventu habitavit. Id sane fìngi posset, si ut scholaris ex-