406 COMMENTARIUM

« catur praesens casus. Nec materiam istam praetermiserunt, « cum diserte doceant Regulares quoad praeviam censuram « subdi Episcopis. Facultas autem procedendi etiam ex aposto- l i c a delegatione cuius haec est generalis vis, ut tribuat Epi- « scopo expeditiorem potestatem, non extendit de se ad per- « sonas non subiectas efficaciam legis Episcopalis, nisi constet « in hunc finem delegationem datam fuisse. In casu autem prae- « senti, in hunc potius finem videtur dari, ut certius possint Epi- « scopi attingere omnium libros, ut statim subiicimus. Hac pro- « scribendi facultate uti valent Episcopi circa libros etiam ex- « emptorum, vel externorum. Nec obstat librum esse editum « extra dioecesim, vel ab alio antistite probatum. In posteriore « tamen casu usus potestatis non erit prudens sine gravissimis « causis ».

Idipsum scribit cl. Professor Péries Op. cit. pag. 164, qui tamen cl. Vermeersch innititur, cuius verba etiam citat (a).

Contraria tamen sententia nobis vera videtur (et viri do- ctissimi dabunt veniam); Regulares scilicet exemptos (nam de non exemptis nulla est quaestio) obstringi prohibitione librorum et ephemeridum ab Episcopis pro suis Dioecesibus indicta.

Et I o . Librorum noxiorum a quibuscumque prohibeantur ea- dem est ratio; etenim idcirco prohibentur ne fides, ne honesti corrumpantur mores ; haec ratio tum R. Pontifici suppetit, tum Episcopis, aliisque locorum Ordinariis. Sed prohibitionibus a Romano Pontifice indictis sive immediate , sive mediantibus Congregationibus quibus hanc contulit potestatem subiacent Re- gulares ; ergo subiacent etiam prohibitionibus quas Episcopi promulgent.

2°. Episcopis competit libros noxios proscribere nedum de- legata, sed etiam auctoritate propria. Certum est autem Re- gulares universos aliquando potestati Episcoporum fuisse sub- iectos, ac nonnisi decurrentibus saeculis exemptionem fuisse consecutos, quibusdam capitibus exclusis, in quibus semper subiecti Episcoporum potestati fuere. Quoniam igitur ad affir-

(a) «Les réguliers exempts ne sont pas obligés détenir compte des con- « demnations de livres ou de journaux faites par l'évêque du diocèse où ils résident « puisqu'ils ne sont pas ses sujets subditi ». Uterque insuper arbitratili" potestatem, eamdem competere Praelatis Regularibus quoad suos subditos « Eademque fa- cu l tas ut patet, competit Praelato regulari quoad suos subditos ». Verm. pag. 29.