410 COMMENTARIUM

TITULUS II.

De Censura Librorum.

68. Iis absolutis quae ad librorum prohibitionem spectare videbantur, ad eorumdem censuram statuendam se Legislator convertit, decernendo a quibus et quomodo illa conficienda sit, quinam libri censurae subiiciendi, quodnam typographorum et editorum officium circa impressionem librorum ecclesiasticae censurae subiectorum; demum decreta a se edita communit opportuna sanctione.

Censura presse sumpta, ut diximus, est iudicium de ortho- doxia aut heterodoxia libri vel scripti cuiuslibet. Verum hac in

Episcopis, ne qui propriam eorum auctoritatem, praetextu, quae- sito colore, ausu temerario spernebant, possent delegatam post- h a b e r i 3°. Quia sensus literalis et finis tum a Leone XII, tum a Pio Papa IX, tum a Leone XIII intentus huic interpretationi contradicunt, ut ex lectione patet. 4°. Quia nemo dubitavit aut dubitare potest quin Episcopi libros noxios aliunde in suas Dioeceses adductos prohibere potuerint aut possint; id enim officio episcopali inhaerere dignoscitur.

Altera quaestio componi facillime poterit si dicamus, Prae- latos quidem regulares suis subditis regularibus pro auctori- tate quam in eos habent, et pro voto obedientiae, quo erga su- periores suos subditi obstringuntur, posse interdicere librorum lectionem quos perniciosos censent, non autem posse prohibitio- nem iuridicam et authenticam inferre et edere, prout a Romano Pontifice, a S. Congr. Indicis, ab Episcopis infertur et editur. Con- cessae sibi huiusmodi facultatis nullus Praelatus Regularis de- cretum Pontificium afferre poterit; ex propria et inhaerente sibi auctoritate non extunditur, cum satis ad interdicendos subditis regularibus libros noxios sit auctoritas quam eis Regula conce- dit; ne tamen dubium de re superesset , interrogavimus Prae- latos Regulares, an sibi hoc sive ius, sive privilegium vindicent, aut putent sibi inhaerere, et negative responderunt ; qua de causa nescimus quonam argumento demonstrari possit , in li- brorum proscriptione superioribus regularibus eamdem pote- statem competere, quae competit Episcopis.