420 P A R I S I E N .

Imo, urget advocatus, aliud potissimum inconsummatio- nis argumentum in themate habetur, nam hic agitur de viro qui contra seipsum tam iudicialiter, quam extraiudicialiter fassus est, matrimonium non fuisse consummatum ob suam coeundi impotentiam ; iamvero confessio coniugis in sui praeiudicium plenam facit probationem ; docet Coscius De separatione thori lib. 1, cap. 16, num. 25.

Gradum faciens orator ad argumentum ex virginitatis exploratione depromptum, notat quomodo in physico examine omnia iuxta Canones et Benedictinam Constitutionem, nec non S. C. C. methodum servata sint.

Neque minori certitudine aut claritate de matrimonii non consummatione testatus est alter ex peritis cognitoribus Dr Bucquoy, qui primo suam relationem ita concluserat : « Qu'elle porte, dans un état d'intégrité complète les signes- matériels de la virginité. Qu'il n'a été fait aucun tenta- tive efficace pour l'accomplissement regulier et complet de l'acte conjugal ».

Quod autem, animadvertit orator, in hac inspectione omnes cautelae et regulae canonicae servatae fuerint, id evidentissime patet ex testimonio sanctimonialis St. Sta- nislas.

Neque in casu, iuxta patronum, ad Pontificis animum movendum pro elargienda dispensatione deficiunt causae et quidem gravissimae. Nam inter causas dispensationis emi- net impotentia viri, ut videre est apud Schmalzgrueber De Divortiis n. 55, et Cosci De Separatione tori, lib. I, cap. 16, n. 294. Nam per eam, observat advocatus, cessat praeci- puus ille matrimonii finis qui in sobole procreanda et ardo- re libidinis extinguendo constituitur.

Quod si doctissimus Sánchez De Matrimon., lib. 2, disp. 16, n. 3 doceat « iustam causam concedendae dispen- sationis a matrimonio rato esse impotentiam supervenien- tem ante matrimonium consummatum, quia cessat matr i - monii finis » quanto magis, notat orator, concedi debeat in praesenti casu impotentiae praecedentis ? Iam vero Leonis.