SANCTI HILARII PICTAVENSIS EPISCOPI DE TRINITATE LIBRI DUODECIM.
14. Christi fides et mortis metum et vitae tollit taedium. 0036A
15. Haereticorum ingenium. ---Sed inter haec emerserunt 0036B supple,
36. Liber XII quae de Spiritu sancto confitenda sunt aperit. 0048C
28. Christus gestis Deum egit. ---Par etiam reliquae 0069A
7. Vox HOMOUSION qua necessitate suscepta. 0100C
10. Filii honor nil detrahit Patri. ---Dicturi autem 0103A
19. Jacob in lucta Deum vidit, non oculis corporis 0141B sed fidei. 0141C 0142A
8. Quid jam sibi tractandum proponat Hilarius. --- 0162A 0162B
19. Quid Scripturis de Deo edoctus sit Hilarius. --- 0171B 0171C 0172A al.
4. Quod natus homo Deus maneat, sensus jam non 0283B refugit. 0283C 0284A
262 6. Alia sunt dicta Christi nondum nati, alia 0285A nati et morituri, alia aeterni. 0285B
37. Unitas Patris et Filii non humano more cogitanda. 0308C Filii nativitas. 0309A
52. Fides vera haereticae adversa. ---Sed inter 0384B 0384C
10. Dictum est EX UTERO ad verae nativitatis ostensionem. 0439C 0440A
21. Filius etsi natus, semper tamen est, quia de 0446A Patre qui semper est. 0446B 0446C
27. De nato ante tempora dici nequit, ANTE QUAM NATUS EST, nec 0450B
32. Semper natus, semper esse animo sentitur. --- 0452C 0453A
40. Mundum Deus ab aeterno simul ac semet praeparavit. 0458B 0458C 0459A
55. Spiritus sanctus non est creatura. ---Et mihi quidem 0469A 0469B
7. But by the side of this timeless and ineffable generation of the Only-begotten, which transcends the perception of human understanding, we taught as well the mystery of God born to be man from the womb of the Virgin, shewing how according to the plan of the Incarnation, when He emptied Himself of the form of God and took the form of a servant, the weakness of the assumed humanity did not weaken the divine nature, but that Divine power was imparted to humanity without the virtue of divinity being lost in the human form. For when God was born to be man the purpose was not that the Godhead should be lost, but that, the Godhead remaining, man should be born to be God. Thus Emmanuel is His name, which is God with us596 St. Matt. i. 23., that God might not be lowered to the level of man, but man raised to that of God. Nor, when He asks that He may be glorified597 St. John xvii. 5., is it in any way a glorifying of His divine nature, but of the lower nature He assumed: for He asks for that glory which He had with God before the world was made.
7. Quid de temporali.---Atque hanc quidem et intemporalem, et inenarrabilem, et omnem humanae intelligentiae sensum excedentem Unigeniti generationem praedicantes, nati quoque in hominem ex partu Virginis Dei sacramentum docuimus: demonstrantes secundum 325 dispensationem carnis assumptae, tum cum se ex forma Dei evacuans formam servi accepit, infirmitatem habitus humani Dei non infirmasse naturam, sed salva divinitatis in homine virtute acquisitam esse Dei ad hominem potestatem. Namque cum in hominem Deus natus sit; non idcirco natus est, ne non Deus maneret, sed ut manente Deo homo natus in Deum sit. Nam et Emmanuel nomen ejus est (Matth. I, 23), quod est nobiscum Deus: ut non defectio Dei ad hominem sit, 0348B sed hominis profectus ad Deum sit (Joan. XVII, 5). Vel cum glorificari se rogat, non utique naturae Dei, sed assumptioni humilitatis hoc proficit. Nam hanc gloriam postulat, quam ante constitutionem mundi apud Deum habuit.