BURGEN. 451

vitii Ecclesiae quod Canonici iubilati operam forsan expo- stulare posset ; nam in cit. causa Dubia iubilationum ad IV. « An non obstante iubilationis indulto iubilatus cogi possit ad inserviendum si divinus cultus detrimentum patiatur » responsum fuit : « Affirmative » quamvis ad V. « An non obstante iubilationis indulto iubilatus teneatur ad residen- dum, licet non teneatur ad interessendum » rescriptum pro- dierit « Negative ». Item si peculiaria onera inhaereant iu- bilato ex tabulis fundationis, haec specialia onera non com- prehenduntur in indulto iubilationis, unde S. C. C. rescribere passim solet : « Pro gratia iubilationis cum solitis cautelis » uti in Firmana die 9 April. 1859 vel « Pro gratia iubila- tionis cum solitis clausulis » ut in Montisfalisci 31 Ia- nuarii 1852.

Item non admodum nocet Oratori oppositio Capituli, cuius votum S. Cong. non exquirit ut consensum capitu- larium obtineat ad gratiam concedendam vel ad ius asse- rendum, sed eo solo fine eos audiri mandat, ut de laudabili continuo servitio certo constet et causae detegantur si forte adsunt quae porrectis precibus obstent. Neminem siquidem latet etiam contra capituli votum S. C. C. iubilationem concessisse, ceu apparet in Civitatis Plebis Iubilationis 23 Nov. 1872 et in altera Civitatis Castellanae Iubila- tionis 15 Iulii 1820.

Neque obstat, Oratorem Canonicatum Primiceriatus pos- sidere tantum ab a. 1878 ; nam in cit. Dubia Iubilationum ad II : « An indulgenda sit iubilatio illis qui inservierunt spatio 40 annorum sed partim in una Ecclesia, partim in alia aut tamquam Canonici in ambobus aut tamquam be- neficiati in una et canonici in alia, nec non illis qui in tma et eadem Ecclesia inservierunt per totum tempus, sed partim tamquam clerici beneficiati, partim tamquam bene- ficiati et aliquando partim tamquam canonici, vel partim tamquam coadiutores, et partim tamquam principales et titulares » rescriptum fuit : Ad II. « Negative ad primam partem, affirmative ad secundam ».