437. De sancto Nicolao.

1. Ad tua solemnia,
Sacerdotum gemmula,
Surgat nostra concio
Piae mentis jubilo
Ducens ad memoriam
Tanti patris gloriam.

2. Cujus vita claruit
Ac telis apparuit,
Ut fama tam celebris
Non staret in tenebris,
Sed multis miraculis
Monstraretur saeculis.

3. Virginum miseriam
Patris et inediam
Dempsit liberaliter
Et familiariter
Morti tres destinatos
Liberavit pueros.

4. Quae lingua sufficeret,
Ut perfecte diceret,
Ipsius magnalia
Quanta sunt et qualia?
Hunc laudemus jugiter
Canentes solemniter.

5. Nicolae nobilis,
Gloriosae indolis,
Salus aegrotantium,
Quies laborantium,
Tua duc nos gratia
Ad vitae palatia.

6. Honor, decus, gloria,
Virtus ac victoria
Patri sit ingenito,
Nato unigenito
Et sancto spiritui
In sacculum saeculi.