484 COMMENTARIUM

navarint operam in authenticis decretis colligendis, iisque a spuriis, dubiis, revocatis secernendis, nullo pacto possunt col- lectiones eiusmodi publici iuris facere, nisi antea licentiam ob- tinuerint confectam collectionem publicandi. Hac autem obtenta, id etiam praestare debent, ut observent conditiones a modera- toribus singularum Congregationum praescriptas.

Advertendum tamen est, hac in paragrapho sermonem esse de Collectionibus; qua de causa minime sub lege comprehen- duntur illi qui sive in Diariis, sive in Periodicis unum vel aliud decretum singularum Romanarum Congregationum publicant, cum eiusmodi publicationes nomine collectionum venire non possint.

Quid autem si quis collectiones decretorum huiusmodi pu- blicet, non obtenta prius a Moderatoribus opportuna licentia?

R. Ex iis quae fati sumus pag. 129 et 146 seqq., eiusmodi collectiones uti prohibitae habendae non sunt , cum Legislator eas ipso iure proscriptas minime decreverit.

Quid vero si quis licentiam quidem publicandi obtinuerit, conditiones tamen a moderatoribus praescriptas non serva- verit?

R. Pu tamus neque hoc in casu collectiones eiusmodi in- terdicto subiacere, cum nulla sit lex quae illas prohibitioni sub- mittat. Moderatoribus autem singularum Congregationum quam- vis facultas inhaereat ne collectiones decretorum, praescriptis conditionibus contemptis, publicentur, nullum tamen ius inest illas proscriptas decernendi, si conditiones impositae sive a collectoribus, sive ab Editoribus posthabeantur. Qua de causa utique collectiones eiusmodi ad S. Indicis Congregationem de- latae prohiberi poterunt; et iuste quidem proscriberentur, si conditiones impositae substantiam decretorum afficerent, ex. gr. si praescriptum a moderatoribus fuisset, ne illa vel illa alia de- creta ederentur, publicarentur e contra illa alia, etc. ; at ante iu- dicium prohibitae censendae non sunt. Id autem etiam ex facto demonstramus. Cum enim anno 1629 ad S. Congregationem de Propaganda Fide delatum dubium fuisset: an versiones S. Con- cilii Tridentini in alias linguas prohibitae censendae essent, haec ad Eminentissimos Patres S. Concilii Tridentini interpretes dubium dirimendum remisit; hi autem die 2 Iulii illas quidem proscri- ptas esse censuerunt, at simul significarunt S. Congregationi Indicis ut edito decreto illas prohiberet: « S. C. Concilii 2 Tu-