586 STRIGONIEN.

dato uti videre est in Strigonien. Matrimonii 16 Decem- bris 1893 et in Florentina 28 Ianuarii 1877: quin imo in memorata Strigonien, dispensatio concessa fuit, etiamsi desideraretur depositio testium septimae manus ex utraque parte, et adessent tantum iurata confessio utriusque coniu- gis et peritia medica. Demum hic abs re non erit adnotare quod quamvis processus non sit institutus ad probandam nullitatem matrimonii ex capite vis et metus, tamen super hoc gravia habentur indicia ex nonnullorum testium depo- sitionibus, et circumstantiis in facti specie delibatis; et via gratiae forsan inita est, utpote in casu facilior*.'

Hisce praestitutis ad omnem difficultatem ex adverso diluendam, et ad clariorem quaestionis intellectum, dico quod de inconsummatione matrimonii constat ex duplici ar- gumento, nempe morali et physico.

Exordiar ab argumento morali: actrix Theresia, in sua fassione benevola, postea iuramento firmata, ita declarat « matrimonium quod cum Stephano contraxi con- summatum non est » et re enarrata de dormitione separata, uti in specie dictum est, subdit « maritus non venit ad me et ego non ivi ad illum etiam mater audivit quando maritus dixit: ergo non venis ad me? mater mea mortua est. Pri- mam diem nuptiarum, nimirum noctem a feria secunda ad feriam tertiam insomnes transegimus et neque decubuimus, ideo proprie una nocte fuimus simul » ; et inferius « istis (testibus) dixi maritum me non tetigisse » ; de Theresiae vero religiositate, veracitate, et probitate testes adducti et rite examinati praeconium reddunt uno ore.

Ex relatis itaque inconsummatio matrimonii liquet ex assertione iurata actricis Theresiae, roborata testimonio sal- tem quintae manus, quod eos cap. 8 de purgai, canon, eam- dem vim habet ac testimonium septimae manus, nil rele- vante quod adducti testes sint tantum de credulitate, cum hi praecise exigantur ex praescripto Instructionis S. C. Congregationis an. 1840. Iam vero iuratam unius coniu- gis confessionem, coniunctam cum depositione propinquo-