UTINEN. 587

tum, si quando forte incussus fuit, plene purgatum fuisse ante coniugii celebrationem.

Actrix asserit in libello se animum ab hoc matrimonio adversum perpetuo gessisse, et nonnisi a matre precibus, blanditiis, minis et verberibus coactam nuptias sibi invisas contraxisse.

Attamen testes septimae manus ab Actrice inducti nihil deponunt de hac perpetua aversione Angelae a matrimonio cum Petro. Confessio vero iudicialis ipsius actricis aperte pugnat cum assertione extraiudiciali. Et sane: Angela di- serte fatetur in iudicio sub iuramenti sanctitate se a duobus fere annis ante matrimonium deamare caepisse Petrum ab eoque quaedam munuscula, licet exigui pretii, recepit. Pe- trus saepissime accedebat tunc temporis ad domum Actricis, eam invisendi causa, quod quidem initio gratum sibi acci- disse confitetur Angela. Postremo cum mater Actricis an- nuit Petro filiam in matrimonium petenti, Angelae arridebat matrimonium cum Petro « Ed io allora era contenta, per- chè la gente mi diceva: prendilo, che è un buon giovane. »

Haec factorum series satis superque ostendit Angelam, aliquandiu saltem, amore affectam fuisse erga Petrum, atque voluisse, nullo compulsam metu, matrimonium cum eodem contrahere, proindeque a vero alienam esse assertionem actri- cis dicentis se contrariam semper fuisse huic matrimonio.

Neque vero preces et blanditiae , quae mater Angelae adhibuit, eiusmodi erant quae metum gravem incutere pos- sent. Nemo sane dicet, parentes metum gravem inferre filiis ex eo quod eisdem suadeant unum matrimonium prae alio, prolatis in medium argumentis, quae utilitatem unius ma- trimonii prae alio ostendant. Iamvero, mater Angelae, dum iuxta actionem huiusmodi verba proferebat « in domo Petri bene se habent, Petrus domum propriam possidet, re fami- liari satis instructam, non longe a me eris, et si quando in morbum incidens, ego tibi praesto adero » nihil aliud effecisse videtur, quam filiae exponere rationes quae osten- d e r e t utilitatem matrimonii quod eidem suadebat.