MELEVITANA 593

Acta. Tom. XXIX. rase. CCCXLVI. 38

das, facio ut des, » et ita porro: Naturalis ff. De praes. verbis. - Sed in contractu innominato fit locus poenitentiae; quod ita explicat Reiffenstuel tit. De peccatis n. 192 «.. . in contractibus nominatis non licet poenitere ; id est a con- tractu resilire, altera parte non consentiente; ut patet ex I. sicut 5 C. De act. et obi. E contra in contractibus inno- minatis quantum est de iure civili non solum licitum est cuilibet parti, re integra, poenitere... sed etiam is, qui ex sua parte contractum implevit antequam alter eum impleat, potest adhuc poenitere et si quid idcirco solvit, datam pe- cuniam repetere; dummodo alter servetur indemnis etc.

I U R A M O N I A L I U M . Sed ex adverso non attendenda videtur emphyteutae instantia, quia quidquid sit de subtilitatibus iuris civilis, iure can., arg. c. 1 De pactis, pacta religiose custodienda sunt. Hinc Reiffenstuel I. c. n. 114 citatis pluribus auctoritatibus, a i t : «Nam., spectato iure canonico in contra- ctibus innominatis poenitere non licet, si adversarius paratus sit fidem servare et contractum adimplere, neque in mora est hunc adimplendi... ». Quocirca sive nominatus, sive inno- minatus habendus sit praesens contractus, non videtur locus esse poenitentiae, seu emphyteutae instantiae. •- Eo magis vero repellenda est huius intentio si duo considerentur. Pri- mum quod in contractu ineundo expresse cauta est conditio immutati reditus fundi et exinde, facta est emphyteutae facultas resiliendi ab obligatione contractus post experi- mentum 10 annorum. Secundo, in themate de monasterio monialium agitur, nempe de persona morali in iure aequi- parata minoribus, qui maximo fruuntur favore; arg. cap. 1 et seq. in tit. De r est. in integrum. Hinc eorum acta usque sustineri debent, neque permitti ut rescindantur quando inde aliis oriretur emolumentum et ipsis damnum, etsi huius- modi acta a maioribus posita ordinarie sustineri non soleant, iuxta celebre effatum I. Non eo minus C. De procuratori- bus « Minoribus enim aetas in damnis subvenire, non in rebus prospere gestis obesèe consuevit ».