594 UTINEN.

matrimonio uti desideranti acquievit. Confessiones igitur partium quoad causam inconsummationis mirum in modum inter se pugnant. Porro cum coniuges in re tanti momenti omnino discordes deprehendantur, eorumdem confessio iurata quoad inconsummationem matrimonii, quae ceteroquin magni fieri solet in huiusmodi causis, plurimum auctoritatis amittit ad fidem faciendam.

Neque silentio praetereundum est Angelam, ipsamet fa- tente, ad alias nuptias transire velle; cuius proinde testi- monio de non sequuta consummatione matrimonii non ita facile deferendum est. Cosci lib. 1, cap. XVI, num. 19.

Cum igitur causa inconsummationis prorsus lateat, immo nulla adesse videatur in themate, testimonium iuratum par- tium, etsi suffragio septimae manus confirmatum, valde nutat in casu, nisi fulciatur probatione deprompta ex inspectione corporis mulieris, quod tamen minime contingit.

Nam periti, audita relatione obstetricum, absque ulla prorsus haesitatione pronuntiant, Angelam esse corruptam.

Factum igitur deflorafionis Angelae certum est iudicio peritorum, qui tamen, excluso concubitu cum viro, nullam aliam deflorationis causam assignare possunt.

Cum itaque factum corruptionis certum videatur et, exclusa semel copula, nulla alia causa appareat, si Angela ex coitu amisit integritatem virginalem, quemadmodum pro- babile censent tam obstetrices quam periti, putandum est a viro suo potius quam ab alio cognitam fuisse, cum non liceat praesumere crimen absque probatione.

Ex hucusque dictis satis constat, ni meus me fallit ani- mus : Io Coniuges aetate floren tes cohabitasse, atque uno eodemque lecto usos fuisse per mensem ; 2° animorum con- cordia vitam duxisse per plures dies, fatente viro, et An- gelam contentam sese exhibuisse primis diebus post matri- monium, immo, teste parocho Iosepho Bernich, toto tem- pore cohabitationis cum viro ; 3° coniuges, prout declarat pro sua quisque parte, uti voluisse matrimonio ; 4° nullam subesse causam cur suspicandum sit de impotentia, sive viri,