NEAPOLITANA 599

dum matrimonium, ad quod tenetur vi sponsalium, Ballerini Matr. n. 1128. Atqui in casu probabile videtur sponsalia intercessisse inter Angelum et Mathildem, antequam mulier iterum in familiam Manzo reciperetur; et quin imo, non- nisi ad facilius matrimonium contrahendum a Stephano susceptam fuisse satis constat ; non potest ergo, saltem certo, iniustitiae damnari Manzo si huius matrimonii cele- brationem urgeat.

Quomodo autem dici potest ad contrahendum directus metus , si Manzo, ut ex factorum narratione resultat, anxius ne quid grave accideret Mathildi ob sui characteris levitatem eius electioni obtulit vel matrimonium contra- here cum Angelo, quod quidem ipse mulieri perutile fore credebat, vel iterum ad Piam domum Annuntiatae redire, quo se exhonerare intendebat a cura levissimae puellae, quam ex charitate susceperat et libertatem relinquere Mathildi sese in matrimonium coniungendi cui magis placeret?

Ex iis quae huc usque discussa sunt, satis mihi pro- basse videtur haud certo probari ex actis et probatis metum fuisse gravem, iniustum et ad extorquendum consensum di- rectum; atqui iuxta Inst. S. Inquis. 20 Iunii 1883 (art. 3, n. 39) « matrimonium... semper validum censeri debet, nisi evidentes rationes eiusdem nullitatem demonstraverint ». Quare ad Dubium : « An sententia Curiae Archiepiscopalis Neapolitanae confirmanda sit in casu », mihi videtur re- spondendum esse : Non constare de nullitate matrimonii ».

V O T U M C A N O N I S T A E . Alexander III docuit confessiones coniugum non esse satis ad probandum, quia possunt contra indissolubile ligamen conspirare; si tamen ab eorum ore labitur aliquid, quod contra eorum instantiam sit et matri- moniali contractui faveat, illud sane oportet colligere, at- que evolvere, ut veritas enucleata lucescat. Sponsi non potue- runt ad invicem convenire in mutuis confessionibus expli- candis, quia sponsa morabatur et adhuc moratur in claustro, nec aliquis extat qui testificatus est Mathildem in pago