NEAPOLITANA 601

Simplex erat Angelus et in simplicitate cordis narrat ea quae antecesserunt matrimonium. Mathildes vero, quam- vis puellula, erat sagax nimis, et ut rediret ad Boscum- triumdomorum ubi amatores eius erant, affectabat amorem et studium redeundi ad parentes eius adoptivos.

Mathildes ait quod in domo Stephani obstitit parentibus adoptivis et renuit matrimonium inire cum Angelo ; qui quasi eandem rem confessus est : et alia enarravit, quae contra ipsum valebant, dum ipse desiderabat ut Mathildes rever- teret post tot annos in domum suam. Sinceritatem confes- sionum sponsorum quoad substantiam testimoniis confirmari paulo post videbimus evidenter.

Angelicus doctor divus Thomas ait, sicut ad diligendum ea, quae nos delectant, in quantum ex hoc ipso accipiuntur ratione boni : ita movemur ad odium adversus ea, quae nos contristant, in quantum ex hoc ipso accipiuntur sub ratione mali. Non poterat puella ita diligere Angelum ut in su- premo gradu affectus, quo sistit confugium, animus eius quiesceret. Quid enim alliciens in Angelo reperiebatur? Non venustas, non patrimonium, non ingenium, non urbanitas, sed opposita. Quomodo poterat Mathildes quae pulcra erat, diligere Angelum? Simile appétit sibi simile. Huiusmodi defectus in Angelo erant contristantes animum Mathildis in quantum sub ratione mali concipiebantur. Et revera si, perfectiones sunt bona, defectus mala sunt, quia malum est negatio, et privatio boni, ex qua privatione oritur odium.

Praeterea ut ipsamet confessa est, Mathildes conversa- batur cum iuvene cognomento Izzo, vulgo Perrelli, quem ma- gno amore prosequebatur ; quomodo poterat insimul amare Angelum ? Iuvenis Izzo erat pulcher, urbanus, et civilis conditionis, cum quo ipsa familiari et continua relatione utebatur; non poterat cor unum venustum et deformem ru- dern et civilem uno tempore insimul diligere. Verum in mutuo amore sponsorum nititur et in extrema amoris ten- dentia quae unionem requirit, matrimonium consistit prae- stito mutuo consensu. Si deest amor non potest haberi con-