618 NULLIUS S S . TRINIT. CAVEN.

dioecesi tantum obstare videtur Ordinarii consensus, adver- tit nefas esse non debere Episcopo, permittere Abbati ut exerceat huiusmodi actum suae facultatis in eius ditione et in eius subditos.

Verum obiici posset, datam a Pontifice facultatem, pri- vilegium esse, et iuxta privilegiorum naturam dimetiendam, ita nempe ut ne latum quidem unguem excedat fines con- cessionis. Atqui Urbanus II anno 1092, quamquam de con- firmationis ministerio non loquitur, privilegium tamen omni- modae iurisdictionis indulget « per terras tui monasterii habitas et habendas » ; ac propterea extra monasterii fines exerceri nequit. - Cui difficultati occurrens advocatus, no- tat, argumentum hoc nimis probare et hinc nihil probare, quia non Abbati dumtaxat haec verborum conceptio conve- ni t , sed cuilibet Episcopo. Nam auditum nunquam fuit omnimodam iurisdictionem Episcopis committi « extra ter- ras dioeceseos... » Idipsum omnino semper intelligendum in qualibet iurisdictione adscribenda, quia concipi iurisdictio nequit sive Episcopi sine dioecesi, sive parochi sine paroe- cia, utcumque clausula adiecta non reperiatur. Adiecta for- tasse fuit, opinatur orator, pro Abbate cavensi, quod nova tunc erat haec dioecesis Nullius inter finítimas sedes ; ac propterea demonstrative, ut aiunt pragmatici, Pontifex si- gnificavit tantum patere Abbatis iurisdictionem, quantum illius territorium.

Sed pressius notat procurator, obiecta verba non posse traduci in sensum privilegii restrictum, quia verba illa « per terras tui monasterii » alias concessiones respiciunt - ibi - « Concedentes- ut tam tu quam successores tui per ter- ras tui monasterii habitas et habendas, libere possis eccle- sias construere, cum cruce signare etc. ». Si congrua con- gruis referantur, arguit orator, haec specialia sunt, quibus aptari potest peculiare illud adiunctum « per terras tui mo- nasterii ».

Alia quae sequuntur verba, iuxta patronum, plenitudi- nem totius iuris ordinarii conferunt, nullius limitibus se-