IANUEN. 645

S. Mariae de Rivo Martyrum, nec non ex immemoriali possessione praesentandi ad dictum Archipresbyterale be- neficium.

Controversam unionem, quod spectat, notat patronus, beneficium inferius superiori accessorie uniri, et speciem unionis esse quae minus principaliter fieri dicitur. Quo in casu beneficium vel Ecclesia superior appellatur matrix, et per hanc unionem cessat titulus beneficii, seu Ecclesiae in- ferioris, quae habetur ceu pars alterius, cui accessorie unitur. Hinc titulus servatur beneficii seu Ecclesiae principalis, et privilegia vel iura beneficii adnexi servantur in iis, in qui- bus non datur oppositio cum iuribus et privilegiis principalis beneficii. In casu autem oppositionis, cum pars maior ad se minorem trahat, praevalent iura et privilegia beneficii ma- ioris. Quapropter, instat procurator, Archipresbyteratus S. Mariae de Rivo Martyrum, cui adnexa est animarum cura, traxit ad se canonicatum S. Salvatoris et Commen- darli S. Lazari, atque propriam libertatem cum amittere non potuisset, libertatem dedit beneficiis iuris patronatus per ipsum factum unionis.

Hoc, notat orator, tam evidens est ut ipsa sententia Supremi Tribunalis civilis hoc perfracte edixerit.

Unde concludit patronus, huiusmodi unionem fuisse ti- tuli eoctinctivam, et hinc ius patronatus ex tali unione evanuisse, quia beneficium principalius seu parochiale erat liberae collationis.

Dein orator descendens ad aliud controversiae punctum, docere contendit, oratricem sibi invocare non posse prae- scriptionem seu usum immemorialem iuris patronatus.

Ait enim advocatus, in facto non controverti usque ad obitum Cardinalis Fieschi, nobilem familiam ius praesenta- tionis exercuisse. At Cardinalis ab anno 1858 ex hac vita migravit. Post mortem eius iterum atque iterum per plures successiones archipresbyterale beneficium collatum fuit tam- quam liberum, absque oppositione, absque contradictione. Hinc deducit procurator, novam praescriptionem fere qua-