EPISTOLA ENCYCLICA 653

cognoscitur ab ipso et diligitur ; quum vel duce natura bonum sponte amemus , cupiamus, conquiramus. Praeterea Deus ex gratia insidet animae iustae tamquam in templo, modo penitus intimo et singulari; ex quo etiam' sequitur ea necessitudo ca- ritatis, qua Deo adhaeret anima coniunctissime, plus quam amico amicus possit benevolenti maxime et dilecto, eoque plene, sua- viterque fruitur. - Haec autem mira coniunctio, quae suo no- mine inhabitatio dicitur, conditione tantum seu statu ab ea dis- crepans qua caelites Deus beando complectitur, tametsi veris- sime efficitur praesenti totius Trinitatis numine, ad eum venie- mus et mansionem apud eum faciemus (1), attamen de Spiritu Sancto tamquam peculiaris praedicatur. Siquidem divinae et potentiae et sapientiae vel in homine improbo apparent vesti- gia; caritatis, quae propria Spiritus veluti nota est, alius nemo nisi iustus est particeps. Atque illud cum re cohaeret, eumdem Spiritum nominari Sanctum, ideo etiam quod ipse, pr imus sum- musque Amor, animos moveat agatque ad sanctitatem, quae demum amore in Deum continetur. Quapropter Apostolus quum iustos appellat templum Dei, tales non expresse Patris aut Filii appellat, sed Spiritus Sancti: An nescitis quoniam membra ve- stra templum sunt Spiritus Sancti, qui in vobis est, quem ha- betis a Deo? (2) - Inhabitantem in animis piis Spiritum Sanctum ubertas munerum caelestium multis modis consequitur. Nam, quae est Aquinatis doctrina, Quum Spiritus Sanctus procedat ut amor, procedit in ratione doni primi; unde dicit Augustinus, quod per donum quod est Spiritus Sanctus, multa propria dona dividuntur membris Christi (3). In his autem muner ibus sunt arcanae illae admonitiones invitationesque, quae instinctu Sancti Spiritus identidem in mentibus animisque excitantur; quae si desint, neque initium viae bonae habetur, neque progressio- nes, neque exitus salutis aeternae. Et quoniam huiusmodi vo- ces et motiones occulte admodum in animis fiunt, apte in sacris paginis similes nonnunquam habentur venientis aurae sibilo; easque Doctor Angelicus scite confert motibus cordis, cuius tota vis est in animante perabdita: Cor habet quamdam in- fiuentiam occultam, et ideo cordi comparatur Spiritus Sanctus,

(1) Ioann. xiv, 23.

(2) I Cor vi, 19.

(5) Summ. th. I, q. xxxvni , a. 2. - S. Aug. de Trin . 1. xv, c. 19.