PARISIEN. 671

juridiques. La pensée seule de porter son nom, ce nom qui, d'un moment à l'autre peut être flétri irrémédiablement, me cause de terribles angoisses ».

Reducens dein ligaminis tutor testium depositiones ad trutinam, advertit ex illis constare, matrimonium mense circiter antequam celebraretur, propinquis atque affinibus denuntiatum esse consiliumque cum his initum.

At, exclamat orator, huiusmodi familiarum conventus, sive multi sive pauci, imo neque unus, nec solemne convi- vium locum habuisset, si Constantiae matri, cuius a nutu tota domus pendebat, haud arrideret. Nec mater Constan- tiae si reapse filiae metum inferret, propinquos et affines convocaret, quasi ad manifestandam ob coactas nuptias exsul- tationem.

Observat praeterea sacramenti tutor, quod si actrix ad matrimonium revera a matre adigeretur invita, auxilium a propinquis in memoratis conventibus expostulasset eosque deprecatores adhibuisset apud matrem. Sed contra est. Cum Parisien, sacramenti Vindex peropportune quaerat a singulis testibus : « Quelles personnes aurait-elle (Constantia) fait intervenir pour rompre les négociations et changer les des- seins de sa mère ? » ; haec quaestio, quae, uti patet, facilem haberet responsionem, si decantata coactio existeret, versa vice eonturbat Constantiam eiusque testes acremque accendit inter eos discordiam.

Huc accedit, adiungit defensor, quod Constantia eo prae- dita erat ingenio, ut iniurias, vexationes vel alia huiusmodi non facile perferret, sed levi de causa irae fraena laxare in more habebat. Frater Constantiae aliique testes deponunt haec eadem.

Nec defensor movetur, ex eo quod dicatur, matrem parum amavisse Constantiam eique in testamento anteposuisse fra- trem. Etenim praesto sunt Constantiae avunculus Corbin, aliique testes qui contrarium autumant.

Quod attinet autem ad illos testes, qui asserunt, Con- stantiam precibus, iniuriis, contumeliis, minis atque physicis