672 PARISIEN.

violentiis a matre ad matrimonium adactam fuisse, sacra- menti assertor fatetur, se non magis moveri ab istis omni- bus narrationibus, quam ab illis narrationibus testium ab actore inductorum in saepe memorata Bononien. Siquidem et praesenti etiam in causa magna cum probabilitate habe- rentur plurimi testes contrarium affirmantes si Iudex, prout de iure, alios testes ex officio excussisset. Neque omine me- liori, prosequitur, obiiciuntur suicidii conatus. Cum in con- fessis enim sit, Constantiam nedum ante matrimonium, ve- rum etiam nuptam pluries expertam sibi mortem consci- scere, quisque facile percipit eam non ut celebrationem ma- trimonii effugeret, sed alias omnino ob causas conatam esse mortem sibi inferre.

Ad ultimum denique sui asserti argumentum descendens orator, sustinet, actricem sive coram parocho, sive coram officiali civili, magna propinquorum amicorumque spectante caterva, libere praestitisse consensum in matrimonium.

« Hisce existentibus factis, concludit vinculi vindex, qua- drant quae habet Rota decis. 149, § coram Ratto: « Cum agatur de matrimonio contracto coram parocho et duobus te- stibus iuxta formam praescriptam a sacro Concilio Triden- tino in sess. 24 De reform, matr. Cap. 1, et in ipso ce- lebrationis actu intervenerit liber consensus utriusque con- trahentis, omnis praesumptio militare debet pro validitate eiusdem matrimonii, nullaque ratio habenda est de oppositis exceptionibus, quando illae non sunt adeo perstringentes et efficaces ut incontinenti, et concludentissime, evincant prae- tensam nullitatem, sive ex defectu liberi consensus, sive ex alia irritanti causa promanantem ». Et Instructio S. C. S. R. U. Inq. die 20 1883 edita, artic. tert. de impedimenta et metus.

Hisce praemonitis, proposita fuit enodanda dubii for- mula : « An sententia Curiae Archiepiscopalis Parisiensis sit confirmanda vel infirmanda in casu », cui dubio respon- sum fuit : « dilata et compleantur acta processus iuxta in- structionem dandam a defensore matrimonii ex officio »;