PARISIEN. 675

commotus, inquisitionem prouti de iure prosecutus est, testes ex officio usque ad ultimum excussit, nec attestationes, an- tequam inquisitionem perduceret, ad notitiam alterius partis venire permisit.

Versa vice parisiensis iudex inquisitor statim atque per- sensit assertiones actricis profligan, testes attestationesque eidem manifestavit. Hoc pergit defensor, ab ipso vice-prae- side tribunalis Parisien, affirmatur: « Quatuor testes, quan- tum potuimus, inscia parte, saltem sub initium, citavimus et audivimus. Quum vero quidam testes se infensissimos praebuissent, nobis aequum visum est attestationes parti communicare, et facultatem facere sese defendendi ; unde auditi sunt testes sponte petentes, et alii quos nonnisi per actricem novimus ».

De hac re valde miratur sacramenti assertor, quia non videt comitem Choiseul, marchionem de St. Innocent et comitissam de Robesart actrici infensos se exhibuisse. Non enim, ipse ait, unum idemque est veritates ingratas iussu iudicis denuntiare et infensos esse. Ingratas quidem veritates praefati testes professi sunt, at orator nec unum deprehendit verbusculum, quod animum iniquum prodat : imo, iuxta eum, argumenta animi benevoli erga actricem exhibent, quoties- cumque absque veritatis praeiudicio id praestare possunt. Speciminis ergo infensissimus ille comes de Choiseul ait : « J'ai cependant pour elle (Canstantia) une grande sympa- thie parce qu'elle est très bonne ».

Unde, observat matrimonii tutor, memorata actorum re- velatione factum est ut adversi testes in praefatos comitem de Choiseul, marchionem de St. Innocent et comitissam de Robesart probra quaeque impune coniecisse : iudicium nempe matrimoniale, idest, in civile criminale versum esse, reis in- sciis atque indefensis. Hoc modo, exclamat orator actum esset de omnibus matrimoniis ; nam ecquis testimonium pro matri- monio dicere posthac audebit, si ei, prouti corniti de Choi- seul, marchioni de St. Innocent et comitissae de Robesart, conviciari liceat ?