714 STRIGONIEN.

branam virginalera esse integram, sed propterea debilius ali- quod membrum virile penetrare potuisset per vaginam, in- dicem digitum commode capientem >.

Ex testimonio itaque Peritorum abunde constat : geni- talia Idae exhibere signa perfectae virginalis integritatis; quod quidem, si generatim loquendo, testantibus Theologis et Iuristis, non infirmum argumentum suppeditat pro ma- trimonii inconsummatione ; in casu nostro, perpensis prae- sertim omnibus adiunctis supra memoratis et inferius etiam notandis, si quid video, exhibet magnum argumentum in- consummationis huius matrimonii.

Ultimum argumentum inconsummationis huius matrimo- nii, desumi poterit ex confessionibus ipsius uxoris Idae, quas ipsa in civili processu ediderat.

Nam ex eisdem apparet omnimodam adesse consensionem inter affirmationes Idae ex civili processu desumptas, et iu- ratas depositiones actoris ac testium septimae manus ab eo- dem designatorum. Omnes quippe sine ulla collusione, uno ore fatentur, quod post initum matrimonium inter Idam et Laurentium, coniugum odium fuit constans et perpetuum, eorumdem cohabitatio quam brevissima, in uxore obstinata pertinacia in denegando coniugali debito, et quod post at- testatam a Peritis in arte virginalem integritatem mulieris, nunquam maritus ad eam accesserit, proindeque nulla un- quam sequuta copula. Quae omnia iam diligenter probata, nisi adesset molestia dubii quantum ad grossitiem genita- lium Laurentii, ius sane mihi tribuerent concludendi et fir- ma ac tuta conscientia tuendi, quod matrimonium initum inter Laurentium et Idam, nunquam fuerit consummatum. Attamen donec caligo illius dubietatis a mea mente non re- pellatur non audeo certum moraliter, sed probabilissimum tantum vocare factum inconsummationis praesentis matri- monii.

Causas vero exquirendi dispensationem super matrimonio rato multiplices esse : quorum prima est coniugum odium erga invicem, eorumque constans atque perfecta animorum