STRIGONIEN. 71 5

aversio. 2. Sententia fori civilis, quae Ream-Conventam ut acatholicam, quamvis invalide, sed tamen coram mundo a matrimoniali vinculo solvit. 3. Periculum incontinentiae in quo actor versatur, qui declaravit : se familiam condere vel- le, et se coactum sentire ad vitam matrimonialem, mori- busque christianis conformiter vivere. 4. Praesentissimum apostasiae a fide catholica periculum.

VOTUM CANONISTAE. Ad meritum causae, accedendo con- sultor ait : duae sunt quaestiones solvendae. Altera est utrum certis et indubiis argumentis constet matrimonium hoc non fuisse consummatum; altera utrum adsint sufficientes cau- sae quae SS. Dnum. movere merito possint ad dissolutio- nem hanc concedendam.

Ad primam autem quaestionem quod spectat inconsum- matio certa videtur. De inconsummatione enim constare pot- est a) ex depositione coniugum, b) ex septimae manus con- firmatione, c) ex pluribus indiciis quae simul sumpta, sin minus singula, moralem quamdam de ea certitudinem prae- bent, praesertim vero d) ex inspectione corporis.

Porro : a) vir iudicialiter et sub sacramenti fide incon- summationem testatus est. Idipsum, etsi non sub iuramenti fide, in civili iudicio asseruit mulier dicens matrimonium ñon fuisse consummatum, imo se ne passam quidem esse, ut vir ad se accederet. Quae confessioni viri apprime re- spondent dicentis in examine iudiciali: « circiter decies co- natus sum cum ea matrimonium consummare sed frustra, nam uxor me vi a se arcebat ».

b) Testimonium autem septimae manus, quod, ut dixi, solummodo ex parte actoris haberi potuit, plene idipsum con- firmat.

c) Ex his autem, ut videtur, non dubia exurgit mora- lis certitudo de matrimonii inconsummatione; quam abunde firmant quaedam alia indicia quae ex ipso processu eru- untur.

d) Sed praeter haec ipsa corporalis inspectio mulieris plenam videtur reddere moralem de inconsummatione certi-