GALLIPOLITANA 725

Repetitis supplicationibus Canonici Calori concessit S. C. C. iubilationem ; qui tamen canere per turnum Missam haud desisti t. Nunc tolli ex hoc turno expetit idem Canonicus; quod si indulgeatur veniret, Missam conventualem a paucis litandam esse, cum alii canonici sint in conditione eadem Canonici Calori. Hoc firmatur testimonio Capituli et Epi- scopi.

Disceptatio Synoptica

QUAE FAVENT CONSUETUDINI. In themate, cum de con- suetudine in Capitulo vigente haud dubitari queat, quaestio est an vis legis tali consuetudini tribuenda sit. - Atqui nullo canonum praescripto privilegium iubilationis sancitum est; in folio causae diei 24 Sept. 1818 § licet - S. C. C; bene vero ex aequitate id moris invaluisse videtur exemplo Sacerdotum veteris Legis (Num. 8) ac militum, qui post res praeclare domi fo risque gestas, rure donaban tur. Verum ubi deest ius scriptum, consuetudo inspectanda est , quam constat pro lege haberi in iis quae ex non scripto profici- scuntur, aut quae scripto tradita non sunt; arg. I. 32, ff. De leg. Itaque si Canonici iubilati Gallipolitanae Eccle- siae privilegio iubilationis partim usi non sunt ob consue- tudinem, quae saeculo antiquior censetur, perstat immotum in suo robore ius commune Missarum conventualium cele- brationem Canonicis praecipiens.

Cum vero Collegia indubia facultate polleant consti- tuendi sibi iura normasque quibus pareant, poterunt pariter consensu tacito et longo usu leges inducere, quibus legitime devinciantur: Reiffenst. De consuet. n. III sq.; et in lege - De quibus - ff. De leg. cautum fuit : « Nihil vero interest an suffragio populus voluntatem suam declaret, an rebus ipsis ». - Hanc vero consuetudinem invectam actibus fré- quenter, uniformiter, universo collegio approbante longo de- mum ac diuturno tempore gestis, patet etiam fuisse indu- ctam animo obligandi. - Notum enim est, consuetudinem quae sit rei gravis ac difficilis, vel quae multum conferat