32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
726 VARSAVIEN.
iuscumque fissurae vel cicatricis praefulgent. Culmen itaque probationum adest in themate, eum praeter alia virginitatis signa obstetrices in Hedvige repererint hymenem integrum, in quo omnes anathomiae et medicinae forensis auctores prin- ceps ac indubium intemerati pudoris argumentum agnoscant.
Necesse non • esse, ait orator, aliquid ulterius afferre, sed ne quid praetermissum appareat, et magis evincatur in apertam contradictionem incidere obstetricem Szyszckowska, asserendo notas omnes integritatis post completam copulam permanere posse, citat Zacchias, Quaest, med. leg. lib. 4, tit. 2, q. 1, n. 2 et seqq., Bartolini Institut. Anathomiae, lib. 1 cap. 31, et inter recentiores S. Sutaud, Manuel de mede- cine legale, n. 20.
Quam doctrinam, ait, S. C. C. confirmavit, nam his in ca- sibus medicorum sententiis constanti praxi solet annuere, ac dispensationem a matrimonio rato concedendamesse decernit.
Gradum faciens orator ad alterum caput, nempe dispen- sandi causas, vult non ordinarias tantum, sed peculiarem ac propriam in casu verificari ; gravissimum nempe dubium impotentiae, si dubium dici potest, quod facti evidentia comprobatur.
Omittens coniugum ac testium septimae manus deposi- tiones, adducit concorde iudicium trium peritorum qui, per- acta accuratissima inspectione corporis vir i , iurati suas sententias exposuere, evincendo eiusdem viri impotentiam.
Ex quibus medicorum dispositionibus iuxta advocatum patet actoris relativam impotentiam non tantum uti proba- bilem, sed uti certam retinendam esse.
Verum, sequitur patronus, admissa saltem uti probabili illius impotentia, primum exinde potissimumque dispensa- tionis argumentum procedit. Hoc enim in casu potiusquam proprie dispensatio, dicitur prudentialis administratio iusti- tiae, declarata nimirum sub nobiliori titulo matrimonii nul- litate. Ita tradunt Ursaya, tom. 3, part. 2, disc. 21, n. 104, Card. De Luca, De matrim., disc, 9, n. 8, Cosci De separ. thor. lib. 2, cap. 2, n. 387, aliique plures.