32 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 33
34 DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE
DE SERENA ET S. IACOBI DE CHILE 30
204 EPISTOLA ENCYCLICA SSmi D. N. Leonis Papae XIII.
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 247
EX ACTIS CONSISTORIALIBUS 2 7 5
328 S . F I D E I N E O G R A N A T E N .
S. FIDEI NEOGRAN A T E N . 341
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 401
402 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRIGTINORIEN. 405
404 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN» 405
406 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 407
4-08 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 409
410 FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN.
FOROLIVIEN. ET BRICTINORIEN. 411
458 E X S . G . D E P R O P A G A N D A F I D E
KS. S. C. DI-: PROPAGANDA FÍDE 439
440 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
P A R I S I E N . SEU AURELIANEN. 459
PARISIEN. SEU AURELIANEN. 4 6 1
504 EX s. c. Nel foglio qui annesso V. S.
V A R S A V I E N . SEU PARISIEN. 519
522 V A R S A V I E N . SEU PARISIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 537
538 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 539
540 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 5 4 1
542 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 543
E X S . C . I N Q U I S I T I O N I S 561
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 635
E P I S T O L A E N C Y C L I C A 649
690 GADITANA SEU S ANT AND ARIEN.
GADITANA SEU SANT AND ARIEN. 691
692 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
G A D I T A N A S E U S A N T A N D A R I E N . 693
694 GADITANA SEU SANTANDARIEN.
VARSAVIEN. 727
Alteram rationem adducit patronus ex mutuo coniugum assensu in dispensatione petenda, quo in casu Canonistae com- muniter docent, leviorem quamlibet rationem, dummodo non incongruam, admitti : Cosci cit. opere, lib. 3, cap. 2, n. 95, Fagnanus etc. Iamvero etiam mulier dispensationem effla- gitat.
Tertiam causam deducit ex animarum aversione, nulla- que spe pacis conciliandae, quod ad dispensandum gravissi- mum profecto censetur, uti docent Card. De Luca, loc. supra cit., Sánchez, De matrimon., lib. 12, disp. 16, n. 3, Cosci op. cit., lib. 1, cap. 16, n. 651. Porro quod animarum aversio inter coniuges adsit, nullaque conciliationis spes effulgeat, universa processus acta satis ostendunt.
In hac autem rerum conditione, dicit patronus, gravis- simum subsequi argumentum dispensandi ex periculo inconti- nentiae ac timore fornicationis. Ita Sánchez, loc. cit., disp. 15, n. 19, Fagnan., cap. Verum, sub n. 11, De Convers. con- iug., et Ursaya, tom. 3, part. 2, n. 92 etc.
Evidentissime vero patere concludit, timendum maxime fore, quod uterque in fornicationem et adulteria prolapsuri sunt. Agitur enim de viro et muliere aetate non equidem provectis, et robusta valetudine donatis. Hinc ipsemet Ar- chiepiscopus ait, se copiam actorum transmittere « cum hu- millima instantia pro actore, qui attenta aetate in summo incontinentiae periculo reperitur ».
A N I M A D V E R S I O N E S S A C R I V I N C U L I A S S E R T O R I S . Vinculi defen- sor e contra matrimonium consummatum existimat ac pri- mum pro sua opinione argumentum invenit in eo quod con- iuges plures per annos tacuerint. Si enim res se haberent, sicuti ab ipsis modo enarrantur, certo certius ante annum 1894 iudicium contra matrimonium instituissent.
Neque, iuxta oratorem, argumenta, quibus inconsumma- tum matrimonium demonstrare pertentant, apodictica sunt; neque constat coniuges laborare impotentia relativa ad coi- tum. Etenim ad astruendam inconsummationem matrimonii, in medium afferunt testimonium trium obstetricum, quae de