Τοῦ ἁγίου Ἱππολύτου ἐπισκόπου Πόρτου ἤγουν τοῦ λιμένος Ῥώμης καὶ μάρτυρος τῆς ἀληθείας ἐκ τοῦ κατὰ Βήρωνος καὶ Ἡλίκονος τῶν αἱρετικῶν περὶ θεολογίας κ

 Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. βʹ Γέγονεν οὖν ἀληθῶς κατὰ τὰς γραφὰς μὴ τραπεὶς ὁ τῶν ὅλων θεὸς ἄνθρωπος ἀναμάρτητος, ὡς οἶδεν αὐτὸς μόνος, ὑπάρχων τεχ

 [Τοῦ αὐτοῦ] ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. γʹ. Κἀμοὶ γάρ, ἵνα τρανώσω παραδείγματι τὸ περὶ τοῦ σωτῆρος λεχθέν, ὁ φυσικός μου λόγος συγγενής ἐστι καὶ κατάλληλος ὄ

 Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. δʹ. Τὸ γὰρ μυστήριον τῆς θείας σαρκώσεως ἀποστόλοις τε καὶ προφήταις καὶ διδασκάλοις διττὴν καὶ διάφορον ἔχον διέγνωσται

 Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. εʹ. Βήρων γάρ τις ἔναγχος μεθ' ἑτέρων τινῶν τὴν Βαλεντίνου φαντασίαν ἀφέντες χείρονι κακῷ κατεπάρησαν, λέγοντες τὴν μὲν

 Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. Ϛʹ. Εὐσεβὲς κεκύρωται δόγμα Χριστιανοῖς, κατ' αὐτήν τε τὴν φύσιν καὶ τὴν ἐνέργειαν καὶ πᾶν ἕτερον αὐτῷ προσφυὲς ἴσον ἑαυ

 Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. ζʹ. Εἰ δὲ τῆς αὐτῆς αὐτῷ μὴ γέγονε φύσεως, οὐδὲ τῆς αὐτῆς αὐτῷ ποτε γενήσεται φυσικῆς ἐνεργείας, ἵνα μὴ δειχθῇ τῇ φύσει

 Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. ηʹ. Εἰς ταύτην δὲ τὴν πλάνην κατήχθησαν κακῶς πεισθέντες, ἰδίαν γενέσθαι τῆς σαρκὸς τὴν δι' αὐτῆς ἐκφανθεῖσαν ἐν τοῖς θα

Fragment VII.

But if it (the flesh) did not become of like nature with that (the deity), neither shall it ever become of like natural energy with that; that He may not be shown to have His energy unequal with His nature, and heterogeneous, and, through all that pertains to Himself, to have entered on an existence outside of His natural equality and identity,52    φυσικῆς ἔξω γεγονὼς ἰσότητος καὶ ταυτόητος. which is an impious supposition.

Τοῦ αὐτοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ λόγου. ζʹ. Εἰ δὲ τῆς αὐτῆς αὐτῷ μὴ γέγονε φύσεως, οὐδὲ τῆς αὐτῆς αὐτῷ ποτε γενήσεται φυσικῆς ἐνεργείας, ἵνα μὴ δειχθῇ τῇ φύσει τὴν ἐνέργειαν ἄνισον ἔχων καὶ ἀκατάλληλον καὶ τῆς αὐτοῦ δι' ὅλων τῶν ἑαυτοῦ φυσικῆς ἔξω γεγονὼς ἰσότητος καὶ ταυτότητος, ὅπερ ἀσεβές.