1

Fragmenta

(a)II testo del Pap. Ox. 1778-ARIST. 5,3; 6,1. Cfr. GRENFELL-HUNT, Ox.

Pap. XV (1922), n. 1778. 6 lines lost

μιαιρος ζοντες την των ανε μων πνοην ˉθˉν ειναι πλανωνται φανερα γαρ εστιν ημιν οτι δουλευει ετερω ποτε μεν γαρ α̣υξ̣ει ποτε δε ληγει ουκουν αναγ καζεται ϋπο τινος ······· · ·· ·· · ξ̣ε̣ι̣ ······· ν̣ω̣ν̣α̣ ·· · α̣ ·······λ̣··· ··· 4 lines lost ········ ε̣λ ··· ι̣ ······ ν̣των τ̣ων ······· νων̣τ · σημειου εις σημειον καθ' ημεραν φερομε νον δυνοντα τε και ανατελλοντα του θερμαινειν τα βλα στα και τα φυτα εις την χρησιν των αν θρωπων επει καιμε ρισμους εχοντα με τα των λοιπων αστε ρων και ελαττονα οντα του ουρανου πολου αυξει δε και μειουται και εκλιψις εχει και μηδεμιαν αυτοκρατειαν εχον τα διο ου νενομισται τον ηλιον ειναι ˉθˉν (b)II testo del Pap. Lond. 2486-ARIST. 15,5-16,1 (testo sir.15,3-16,1). Cfr. H. J. MILNE, in J. Th. St. (1924) 74-77. πειθοντες και τους εχθρους ευποιησαι και αι γυ ναικες αυτων αγναι και παρθενοι εισιν και ταις γαστρασιν ουκ υποτιθεασιν οι δε ανδρες αυτων εγκρατευονται απο πασης συνουσιας ανομου και ακαθαρσιας μαλλον δε και αι γυναικες ομοιως εγκρατευονται ελπιδος γαρ μεγαλης αντεχονται της μελλουσης αλλα και δουλους η παιδισκας εαν εχωσιν η τεκνα πει θουσιν αυτους χρειστιανους γενεσθαι ινα ε χωσιν ευνους και οταν γενωνται τοιουτοι αδελφους καλουσιν αυτους αμεριστοι οντες θεους αλλοτριους ου προσκυνουσιν πραεις και επιεικεις και αιδημονες και αψευδεις εισιν και αλληλους αγαπωσιν χηραν ουκ υπερορωσιν ορφανον δε σωζουσιν ο εχων τω μη εχοντι ανεπιφθονως χορηγουσιν ξενους ινα ειδωσιν υπο την ιδιαν στεγην εις αγουσιν και χαιρουσιν επ' αυτω ως επι αδελ φω αληθινω ου γαρ κατα σαρκα αδελφους εαυτους καλουσιν αλλα κατα ψυχην τελευτ ωντα δε πενητα εαν ειδωσιν καθ' εκας τος δυνανται αφθονως συμβαλλομενοι θαπτουσιν καταδικασθεντας δε η φυλακισθεντας εαν ακουσωσιν ενεκεν του ονοματος του ˉχˉυ κατακεκριμενους συμβαλλομενοι πεμπουσιν αυτοις α χρειαν εχουσιν ει δυνα τον και ρυονται ει δε τις δουλος εστιν η πενης νηστευουσιν ημερας ˉβ η και ˉγ και οτι μελλουσιν εαυτοις τειθεναι πεμπουσιν εκεινοις οιομε νοι αυτοι ευφρανεσθαι ως αυτοι επ ευφρασιαν κεκλησθαι και τα προσταγματα του ˉθˉυ ασφα λως φυλαττουσιν οσιως και δικαιως ζωντες και ως ˉκˉς ο ˉθˉς αυτοις προσεταξεν ευχα ριστουσιν αυτω κατα πρωιας και πασαν ωραν εν παντι βροτω και ποτω και τοις λοιποις αγα θοις εαν δε και αποθανη τις ευσεβης εξ αυτων χαιρουσιν και ευχαριστουσιν και προς ευχονται περι αυτου και προπεμπουσιν ως αποδημουντα επαν δε τεκνον γεννηθη αυτοις ευχαριστουσιν τω ˉθˉω εαν δε νηπιον εξελθη υπερευχαριστουσιν οτι αναμαρτητον απηλθεν εαν δε αμαρτιας τις εχων απο θανη κλαιουσιν ως επι κολασιν απερ χομενου αυτου ταυτα ουν ω βασιλευ τα δογματα αυτων εισιν ως χρειαν αυτοι εχοντες του ˉθˉυ αιτουνται παρ αυτου και ου τως διαπερωσιν τον κοσμον τουτον με χρι τελειωσεως χρονων οτι ο ˉθˉς αυτοις παν τα υπεταξεν δουλα ευχαριστοι ουν εισιν αυτω και δι αυτους η συμπασα διοικησις εγι νετο και η κτισις οντως ουν αυτοι ευρον

1.1 Ἐγώ, βασιλεῦ, προνοίᾳ θεοῦ ἦλθον εἰς τόνδε τὸν κόσμον· καὶ θεωρήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, ἥλιόν τε καὶ σελήνην καὶ τὰ λοιπά, ἐθαύμασα τὴν διακόσμησιν τούτων. 1.2 ἰδὼν δὲ τὸν κόσμον καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα, ὅτι κατὰ ἀνάγκην κινεῖται, συνῆκα τὸν κινοῦντα καὶ διακρατοῦντα εἶναι θεόν. πᾶν