Job 39

1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti ? 2 Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum ? 3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt. 4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum : egrediuntur, et non revertuntur ad eas. 5 Quis dimisit onagrum liberum, et vincula ejus quis solvit ? 6 cui dedi in solitudine domum, et tabernacula ejus in terra salsuginis. 7 Contemnit multitudinem civitatis : clamorem exactoris non audit. 8 Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit. 9 Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum ? 10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo, aut confringet glebas vallium post te ? 11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus, et derelinques ei labores tuos ? 12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget ? 13 Penna struthionis similis est pennis herodii et accipitris. 14 Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea ? 15 Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat. 16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui : frustra laboravit, nullo timore cogente. 17 Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam. 18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit : deridet equum et ascensorem ejus. 19 Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo ejus hinnitum ? 20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ? gloria narium ejus terror. 21 Terram ungula fodit ; exultat audacter : in occursum pergit armatis. 22 Contemnit pavorem, nec cedit gladio. 23 Super ipsum sonabit pharetra ; vibrabit hasta et clypeus : 24 fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem. 25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah ! procul odoratur bellum : exhortationem ducum, et ululatum exercitus. 26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad austrum ? 27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum ? 28 In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus. 29 Inde contemplatur escam, et de longe oculi ejus prospiciunt. 30 Pulli ejus lambent sanguinem : et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.] 31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : 32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ? utique qui arguit Deum, debet respondere ei.] 33 Respondens autem Job Domino, dixit : 34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ? manum meam ponam super os meum. 35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem : et alterum, quibus ultra non addam.]