Job 39

1 Numquid nosti tempus partus ibicum in petris,
vel parturientes cervas observasti ?
2 Dinumerasti menses conceptus earum,
et scisti tempus partus earum ?
3 Incurvantur ad fœtum, et pariunt,
et rugitus emittunt.
4 Separantur filii earum, et pergunt ad pastum :
egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 Quis dimisit onagrum liberum,
et vincula ejus quis solvit ?
6 cui dedi in solitudine domum,
et tabernacula ejus in terra salsuginis.
7 Contemnit multitudinem civitatis :
clamorem exactoris non audit.
8 Circumspicit montes pascuæ suæ,
et virentia quæque perquirit.
9 Numquid volet rhinoceros servire tibi,
aut morabitur ad præsepe tuum ?
10 Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo,
aut confringet glebas vallium post te ?
11 Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine ejus,
et derelinques ei labores tuos ?
12 Numquid credes illi quod sementem reddat tibi,
et aream tuam congreget ?
13 Penna struthionis similis est
pennis herodii et accipitris.
14 Quando derelinquit ova sua in terra,
tu forsitan in pulvere calefacies ea ?
15 Obliviscitur quod pes conculcet ea,
aut bestia agri conterat.
16 Duratur ad filios suos, quasi non sint sui :
frustra laboravit, nullo timore cogente.
17 Privavit enim eam Deus sapientia,
nec dedit illi intelligentiam.
18 Cum tempus fuerit, in altum alas erigit :
deridet equum et ascensorem ejus.
19 Numquid præbebis equo fortitudinem,
aut circumdabis collo ejus hinnitum ?
20 Numquid suscitabis eum quasi locustas ?
gloria narium ejus terror.
21 Terram ungula fodit ; exultat audacter :
in occursum pergit armatis.
22 Contemnit pavorem,
nec cedit gladio.
23 Super ipsum sonabit pharetra ;
vibrabit hasta et clypeus :
24 fervens et fremens sorbet terram,
nec reputat tubæ sonare clangorem.
25 Ubi audierit buccinam, dicit : Vah !
procul odoratur bellum :
exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter,
expandens alas suas ad austrum ?
27 Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila,
et in arduis ponet nidum suum ?
28 In petris manet,
et in præruptis silicibus commoratur,
atque inaccessis rupibus.
29 Inde contemplatur escam,
et de longe oculi ejus prospiciunt.
30 Pulli ejus lambent sanguinem :
et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.]
31 Et adjecit Dominus, et locutus est ad Job : 32 Numquid qui contendit cum Deo, tam facile conquiescit ?
utique qui arguit Deum, debet respondere ei.]
33 Respondens autem Job Domino, dixit : 34 Qui leviter locutus sum, respondere quid possum ?
manum meam ponam super os meum.
35 Unum locutus sum, quod utinam non dixissem :
et alterum, quibus ultra non addam.]