Secunda Quinquagena.

1. Ave, cuius

me regat gratia,
Ne sim potens

in iniustitia,
Adiutricem

meam te posui,
Ne me sinas

in fine destrui.

2. Ave, celsa

virtutum apice,
Tu de caelo

super nos aspice,
Fac ad bonum

promptos el habiles,
Quia facti

sumus inutiles.

3. Ave, sancto

fecunda germine,
Salvum me fac

in tuo nomine
Opem, quaeso,

praesta celerrimam,
Meam fortes

ne quaerant animam.

4. Ave, cuius

quaero subsidium
Conturbatus

a voce hostium,
Qui in ira

turbati rugiunt,
Sed te matre

iubente fugiunt.

5. Ave, mundi

lumen et oculus,
Senescentis

naturae baculus,
Miserere

mei, spes veniae,
Quem conculcant

hostes cotidie.

6. Ave, potens,

casta, mitissima,
Mea in te
confidit anima,

Tu de caelo
mitte solacium,

Calcantes me

da in opprobrium

7. Ave, mater,

et servos libera,
Quorum manus

concinnant scelera,
Ea per te

salvator deleat,
Ne nos ira

vivos absorbeat.

8. Ave, regnans

cum caeli principe,
Inimicis

meis me eripe,
Preme fortes,

qui in me irruunt
Et furorem

suum exacuunt.

9. Ave, mater,

cuius in filio
Sanata est

nostra contritio
Opem praesta,

tui muniminis
Vana enim

est salus hominis.

10. Ave, felix

in mulieribus,
Ad quam clamo

de terrae finibus,
Fac, ut regis

intrans cubiculum
Psalmum tibi

dicam in saeculum.

11. Ave, cuius

susceptor Dominus,
Mihi, mater,

adesto comminus,
Quando iudex

in die aspera
Reddet cuique

secundum opera.

12. Ave, cuius

misericordia
Super vitas

est necessaria,
Spem de tua

gerens dulcedine
Levo manus

in tuo nomine.

13. Ave, virgo,

quam laude prosequor,
Exaudi me,

pia, cum deprecor,
Quae triumphas

de mortis principe,
Me ab eius

timore eripe.

14. Ave, mater,

per te propitius
Tuus nobis

reddatur filius,
Cum in fine

ad eum veniet
Omnis caro,

ne tunc nos cruciet.

15. Ave, potens

in domo Domini,
Psalmum

tuo dicamus nomini,
Per quam

fecit opus mirabile
Verbum in te

factum visibile.

16. Ave, quae in

terra nos dirigis,
Rationi

dum sensum subigis,
Suum terra

tunc fructum tribuit,
In te carnem

cum verbum induit.

17. Ave, tellus,

cui voluntariam
Segregavit

Dominus pluviam,

Quam super nos
doctores gratiae

Stillaverunt
a Dei facie.

18. Ave, de qua

carnis cilicium
Cbristus sumens

in sterquilinium
Huius vitae

venire voluit
Et de luto

mundum eripuit.

19. Ave, regis

reclinatorium,
Meum veni

in adiutorium,
Ne moreris,

sed cito libera,
Ne malorum

me premant opera.

20. Ave, felix

Christi solacio,
In te semper

mea cantatio,
Quae facta es

tamquam prodigium,
Absque pari

cum paris filium.

21. Ave, caelis

fluens iustitia,
Vellus, in quo

descendit pluvia,
Cuius tamen

imber virgineam
Non rigavit

humanus aream.

22. Ave, plena

virtutum gratia,
Quam suscepit

Christus in gloria,
Bonum mihi,

in te spem ponere,
Per quam habeo

de vitae munere.

23. Ave, casta,

potens et inclita,
Quae fregisti

draconis capita,
Nam tumoris

calcasti vitium,
Quod peccati

fuit initium.

24. Ave, mater,

virgo perpetua,
Peccatorum

confringe cornua,
Qui non cessant

inique agere
Et in altum

cornu extollere.

25. Ave, mundi

sordes eliminans,
ln te lumen

mundum illuminans
Ab aeternis

descendit montibus,
Ut in nostris

luceret vallibus.

26. Ave, per quam

fit nota populis
Dei virtus

manens in saeculis,
In qua pater

extendit brachium
Salvans Iacob

et Ioseph filium.

27. Ave, terra,

quae manna caelicum
Suscepisti,

panem angelicum,
Ut in terris

homo comederet,
Ne in via

vitae deficeret.

28. Ave, felix

inter mulieres,
Nimis facti

sumus ut pauperes,

Sed tu, dives,
a morte animae

Propter nomen
tuum nos redime.

29. Ave, radix

vitae, quae palmites
Ad terrarum

extendit limites,
Quam humani

cultoris opera
Non plantavit,

sed Dei dextera.

30. Ave, pia,

quae nostrum gravibus
Sublevasti

dorsum oneribus,
Ne iam nostrae

manus in cophino
Sint serviles

Aegypti domino.

31. Ave, mater

magni consilii,
Per quam

sumus effecti filii
Et deorum

effecti similes,
Qui eramus

servi odibiles.

32. Ave, virgo

prudens et humilis,
Cui nullus est

aut erit similis,
Hostes fuga,

qui fraude nimia
Malignantur

in nos consilia.

33. Ave, nidus

et domus passeris,
Qui ad ritum

praecepti veteris
Immolari

pro illis voluit,
Peccatorum

quos lepra polluit.

34. Ave, de qua

orta est veritas,
Veritatis

quae nobis semitas
Et caeleste

regnum aperuit,
Cum peccata

nostra operuit.

35. Ave, mater,

finis miseriae,
Ad te clamo,

mater, cotidie,
Fac, ut carnis

hostes interimam,
Quia ad te

levavi animam.

36. Ave, Sion

decora civitas,
Quam fundavit

eius auctoritas,
Qui vocatur

et est altissimus,
In qua tamen

factus est minimus.

37. Ave, mater

felix in filio,
Qui ut homo

sine auxilio
Aestimatus

cum peccatoribus
Nos peccati

solvit doloribus.

38. Ave, mater,

illum parturiens,
Qui superbum

in cruce moriens
Vulneravit,

cuius imperio
Nos in suo

redemit brachio.

39. Ave, pia

et exaudibilis,
Super servos
sis deprecabilis

Et super nos
virtutis remige

Actus nostros
tu semper dirige.

40. Ave, cuius

quaero suffragium,
Ut evadam

rete venantium
Et malorum

secernar numero,
Qui timebunt

a verbo aspero.

41. Ave, sonus

caelestis organi,
Quae ut palma

vel cedrus Libani
Pulchra flores

in Dei atriis
Circumsaepta

rosis et liliis.

42. Ave, decor,

qui nunquam marcuit,
In qua Christus

decorem induit
Et praecinxit

se fortitudine
De redempto

triumphans homine.

43. Ave, fulgor

et lumen luminum,
Cogitatus scis

varios hominum,
Sed beatus,

quem erudieris
Et de lege

tua docueris.

44. Ave, virgo

mentis innocuae,
Per quam oves

electae pascuae
Facti sumus

et Dei populus,
Quos pastoris

salvavit baculus.

45. Ave, dies

diem annuntians
Et diei

noctem concilians,
Nocti enim

datus est terminus,
Quia in te

regnavit Dominus.
46. Ave, Dei

sedes et gloria,
Per quam rectis

corde laetitia
Et lux orta

iustis apparuit,
Tuae carnis

quae nube latuit.

47. Ave, cuius

salvavit dextera,
Quos premebat

potestas extera,
Per quam gentes

et terrae termini
Salutare

viderunt Domini.

48. Ave, cuius

nomen mirabile,
Bonis sanctam,

malis terribile,
Ergo tanto

cantemus nomini,
Per quod salus

accessit homini.

49. Ave, cuius

portam et atrium
Introivit

salvator omnium,
Ut per novae

salutis ianuam
Intraremus

ad caeli pascuam.

50. Ave, cuius

misericordia
Me conservet

in innocentia,
Ne sim corde

insatiabilis
Vel superbus,

sed simplex humilis.