Tertia Quinquagena.

1. Ave, lucis iter rectum,
Iter ducens ad dilectum,
Porta caeli, quae proiectum
Regis ducis ad conspectum,
Quem Aegyptus hic infectum
Sua tenet palea.

2. Ave, via Deo nota,

Tota decens, pulchra tota,
Ut columba lacte lota,
Per quam currit plebs devota,
Per quam intrat iam amota
Paradisi romphea.

3. Ave, per quam misereri
Sion via venit veri,
Ut iam possit ovis quaeri,
Dragma reddi mulieri
Et in nata removeri
Parentis opprobrium.

4. Ave, terra caelum facta,
In qua caeli lux contracta
Sedem fecit te intacta,
Per te mortis lege fracta,
Porta vitae patefacta
Introducit devium.

5. Ave, luna sole plena,

Per quam fulsit lux serena,
Quae devicta mortis poena
Reos solvit de catena,
Quos in domo aliena

Princeps mortis clauserat.

6. Ave, nubes verae lucis,
Digna mater digni ducis,
Sub quo tuos hinc transducis
Per columnam suae crucis
Fracta testa novae nucis,
Quam stirps Iesse fuderat.

7. Ave, per quam destitutum
Visitavit rex virtutum
Ventrem intrans impollutum,
Ne iam frangant restitutum
Mundi later, carnis lutum,
Palea superbiae.

8. Ave, sponsa regi cara,
Princeps gentis nostrae Sara,
Cuius proles hic in ara
Crucis passa tot amara
Suos pascit ex praeclara
Mensa carnis propriae.

9. Ave, terra, cuius fructus
Sursum caelis est inductus,
Fugit dolor, cedit luctus,
Cum caelestis aquaeductus
Fontem profert, cuius ructus
Mundum replet gloria.

10. Ave, mater salvatoris,
Te laus decet nostri oris,
Quae mendicum stantem foris
Sursum infers caeli choris,
Cum in ortu novi floris
Nova facis omnia.

11. Ave, virgo, quae sanctorum
Iubar paris viri thorum

In delicto nesciens,
Fons signatus, fons hortorum,
De quo bibit angelornm

Chorus semper sitiens,

De caelo suscipiens,
Quem profudit sinus patris,
Virgo tenes nomen matris,

Matris opus nesciens.

12. Ave, via puritatis,

Per quam venit desperatis

Promissa redemptio,
Fracta quidem Evae ratis
Nos in huius tempestatis

Demersit naufragio,

Sed sub stellae radio
Mare transit gens novella,
Pharaonis duce stella

Subtracta imperio.

13. Ave, per quam est exortum
Lumen rectis, cuius ortum

Petebant in tenebris
Hic, qui per te lucis portum
Sunt ingressi post absorptum
Virus culpae funebris,

Nec carnis illecebris
Florem tibi scis extortum,
Cum intravit ventris hortum

Virga caelo celebris.
li. Ave, per quam gemma limum,
Factor opus, summus imum

Erexit de stercore,
Ut iam regnet sicut primum
Dragma squalens intra fimum,

Corrupta sub arbore

Pleno gestans pectore
Verbum vitae breviatum
Ceu prophetam incurvatum

Pro defuncti corpore.
15. Ave, cuius ope freta
Servitute iam completa

Nova generatio
Munda transit mundi freta,
Quam decursa vitae meta

Lucis capit regio,

Sub Heliae pallio
Per Iordanem it propheta,
Cum te duce mundum laeta

Nostra transit contio.
16. Ave, per quam ex inferno
Meam missus de superno

Liberavit animam,
Quam praevidit ab aeterno,
Qui praecepto se paterno

Patri fecit victimam.

Dragmam quaerens deci-
mam
Se sub testa lux includit,
Sic inclusa lux excludit

Mortem, lapsum, lacrimam.

17. Ave, per quam retributa
Vita redit, cum induta

Virtute altissimi
Natum paris impolluta,
Per quem possit destituta

Gens a morte redimi,
Primi et purissimi
Fructus eius, qui post letum
Novum secum refert coetum
De manu nequissimi.

18. Ave, per quam vitae pactum
Verbum in te caro factum

Transgressori statuit,
Ne iam mortis sciat actum
Regnum videns patefactum

His, quos umbra tenuit,
Baculum deposuit
Helisaeus iam confractum,
Dum per carnis rex contactum

Pietatem induit.

19. Ave, de qua virtus exit,
Cuius dextra nos erexit,

Virtus unigeniti,
Qui super nos intellexit
Illos salvans, quos illexit

Amor ligni vetiti;

Per te vitae redditi
Victo mortis rege gaudent,
Ergo restat, ut te laudent

Quasi modo geniti.

20. Ave, per quam nova frui
Coepi luce fructus tui

Mediante uteri,
Ne sim ultra, sicut fui,
Cum offensa matris sui

Mancipatus carceri,

Nam in ortu pueri
Memor pater verbi sui
Me reduxit, unde rui

Sub parente veteri.

21. Ave, virgo, quae per natum
Dignitatis primae statum

Prima vestis specie,
Ne iam plangat prolongatum
Suum exsul incolatum,

Dum largitor veniae

Immemor iniuriae
Bovem mactat saginatum,
Ut reducat exturbatum

Post damna substantiae.

22. Ave, virgo post ingressum
Verbi, virgo post egressum

Nulli patens bomini,
Sic et olim per accessum
Flammae rubum nil perpessum

In figura memini,

Verbo parans Domini
Locum viris inaccessum,
Nec sic carnis est depressum

Decus aptum virgini.

23. Ave, vitae via certa,

Per quam dudum gens deserta

Laeta currit hodie,
Cum iam dragma sit reperta,
Ovi lapsae sit aperta,

Porta domus regiae,

Dum sub carnis specie
Patris virtus adoperta
Nostrae statum est experta

Sortis et miseriae.

24. Ave, per quam requirendi
Vultum patris, quem offendi,

Mihi datur copia,
In quam solam me suspendi,
Per quam lignum apprehendi,

In quo fit iustitia;

Sub Iudith Bethulia
Liberatur cum tropaeo,
Sub te, sola grata Deo,

Consurgit ecclesia.

25. Ave, virgo, munda mente,
Carne decens, a potente

In cantu angelico
Mundi rapta de torrente
Velut arca prosequente

Sacerdotum cantico,

Sub qua ruit Iericho,
Primo lapsus in parente,
Ne demergat me repente

Torrens mortis, supplico.

26. Ave, Sion, mons insignis,
Sion, in qua fervet ignis

Caritatis unicae,
Quae lapillum de te gignis,
Figurarum dudum signis,

Provisum prophetice,
Servo luo prospice,
Ne divisus a benignis
Digne ruat cum indignis
Sub extremo iudice.

27. Ave, cuius mane laetum
Nostrae noctis tersit fletum

Orto lucis radio,
Sub quo erucis per secretum
Scriptum mortis est deletum

ln virtutis brachio,

Ex tunc novo gaudio
Nostrum fuit cor repletum,
Cum dedisti mundo fetum

Sub caelesti nuntio.

28. Ave, per quam lucis aedes
Novi Christi coheredes

Intrant ab exsilio,
Ut stent ibi nostri pedes,
Ubi regi iuncta sedes

ln stellato solio,

Sic proscripto filio
Stolam reddit, fructus alvi
Merces redditur, qua salvi

Fiunt digni bravio.

29. Ave, decus mulierum,
Noctis decor, lux dierum,

Per quam mundi fabrica,
Per quam constat ordo rerum,
Vitis vitae fundens merum,

Vitis Ioseph mystica;

Sponsa sponsi unica,
Novi regis nova nupta,
Regem paris incorrupta

In voce angelica.

30. Ave, per quam post expletam,
In qua currit, vitae metam

Exsul intrat patriam,
Ergo vitam da quietam,
Pro qua peto, pro qua petam,

Da gerendi gratiam,

Ut ad regis curiam
Manum feram sic repletam,
Ne pro vitae fructu metam

Mortis ignominiam.

31. Ave, munda, grata mundo,
Qui te mundam in hoc mundo

Invenit prae ceteris,
Ad te clamo de profundo,
Vocem audi, quam effundo

De profundo carceris.

Nam dux nostri generis
Me reclusit in hoc fundo
Pactum mortis ineundo

Cum auctore sceleris.

32. Ave, cuius exaltatum

Cor non fuit nec ingratum,

Cum intra cubiculum
Ad te verbum est delatum,
Sed permansit illibatum

Pudoris signaculum,

Dum ad nostrum parvulum
Ventris tui grande stratum
Novus auctor sanitatum

Intravit cenaculum.

33. Ave, dudum praesignata,
Legis arca deaurata,

De hoc nequam saeculo
Intra velum transportata
Et in regis collocata

Digne tabernaculo,

Lignum sine scrupulo,
Auro caeli copulatum,
In te dicta complet vatum

Ventris clausum vasculo.

34. Ave, sacri vas unguenti,
Quod in oram vestimenti,

Descendit a capite,
Dans medelam laesae menti,
Dum refundit paenitenti

Spem salutis perditae,

Cultu nitens divite,
Ora nostrae facta vestis
Regem caeli carne vestis

Pudore superstite.

35. Ave, per quam interdictum
Primae matris ob delictum

Regis patet atrium,
Qui reducens derelictum
Fit pro nobis maledictum

Et plebis opprobrium,

Tibi dent obsequium,
Quibus mundi post conflictum
Ventris tui benedictum

Fructum das in pretium.
36. Ave, nubes grata soli,
In qua sola sibi soli

Solium sol repperit,
Ab extremo tracta soli,
In supremo sita poli

Nec tamen sol deserit

Lucem, cum se conserit
Nostrae carni, nostrae moli,
Nec acceptus novae proli

Flos pudoris deperit.

37. Ave, virgo, quae complesti
Luctum nostrum, dum caelesti

Credidisti nuntio,
Per quam modo plaudunt

maesti,
Dum recurrunt dies festi,

Dies pleni gaudio,

Quibus ab exsilio
Gaudent Sion restituti,
Quos nec opus gravat luti

Nec vetus confusio.

38. Ave, per quam ius antiquum

Eevocatur, dum iniquum

Sternit Dei dextera,
Quae confregit inimicum,
Ex tunc novum per amicum,

Via patet libera;

Praedux maris altera,
Tuis pandis maris siccum,
Ne declinent in obliquum

Per Aegypti opera.

39. Ave, virgo, splendor mundi,
In qua nocti sic infundi

Lux superna voluit,
Quod ex nocte nil immundi
Lnx contraxit nec confundi

Lux sub nocte potuit,

Nova lux emicuit
Nostrae noctis in profundo,
Cum exortum regem mundo

Vox caelestis innuit.

40. Ave, cuius intra tectum
Nostrum facit ad profectum

Sol illustrans sidera
Umbram carnis per obiectam
Nec ex umbra scit defectum;

Tu, lucis puerpera,

Nova carnis hedera
Novum Ionam gestas tectum,
Quem de mari hoc eiectum

Remittis ad aethera.

41. Ave, cuius intra sinum
Clausum sidus matutinum

Patri sacrificium
De se facit vespertinum,
Opus agens peregrinum,

Ut reformet proprium

Lex leprae contagium,
Lignum purgat per cedrinum,
Dum crux virus serpentinum

Expellit per filium.

42. Ave, cuius sic honestas
Regem movit, quod maiestas

In te venit regia,
Tu post matrem sola restas,
Sola nobis sedes praestas,

Ubi de custodia

Eductus plenaria
Ligni datur iam potestas,
Cuius esum non egestas

Sequitur sed gloria.

43. Ave, quam sic introivit
Fructus vitae, per quem vivit

Pauper in exsilio,
Quod iacturam flos nescivit,
Cum intra te se univit

Rosa caeli lolio,

Meditatur ratio
Et inquirit, quae audivit,
Quod ad servos rex exivit

Clauso ventris ostio.

44. Ave, per quam nos revisit,
Qui de alto manum misit

In cavernam reguli,
Quem delusit et derisit,
Quem devicit et elisit

Per virtutem parvuli,
Hic ab ortu saeculi
Regnum patris, quod promisit,
Benedictis iam divisit
In sorte funiculi.

45. Ave, per quam derelicto
Trinitatis ex condicto

Subvenitur pauperi,
Nec se patris pro delicto
Primo laesam maledicto

Terra potest conqueri,

Dum respirant inferi
Morte mortis rege victo,
Et de fructu benedicto

Saginantur superi.

46. Ave, per quam compediti
Duce nato se dimitti

Gaudent pace reddita,
Iam subiecti iugo miti,
Iam cum pullo verae viti

Connexi per merita,

Patet lucis semita,
Per quam currunt nunc in siti,
Donec regni concupiti

Lux recurrat perdita.

47. Ave, per quam medicina
Fraude laesis serpentina

Venit ex oraculo,
Cum sub nube matutina
Nostrae nocti lux divina

Mixta fulsit saeculo

De pudoris lectulo Plane felix officina,
De qua fluxit haec resina

Eroganda populo!

48. Ave, virgo, grata nuci,
Stella suae placens luci,
Regis alti ianua,

Porta soli patens duci,
Per quam vitae dux reduci

Vult oves ad pascua,

Perit virgo fatua
Per hanc portam introduci,
Ne proiecta flammae truci

Tradar lampas vacua.

49. Ave, virgo, cuius fetus

In te complet, quidquid vetus

De se spondet litera,
In te vatum silet coetus,
Postquam agnus hic mansuetus

Nostra lavit scelera,

Transierunt vetera,
Non est dolor, non est fletus,
Cum iam sugat servus laetus

Novae matris ubera.

50. Ave, splendor angelorum,
Cuius odor unguentorum

Ascendens de Libano
Sedes transit seniorum,
Dulcem sponso sonans chorum

In chordis et organo,

Tu cum carnis tympano
Introgressa caeli chorum,
Micas mensae dominorum

Mitte foras orphano.

51. Ave, decus saeculorum,
Caeli splendor, laus sanctorum,

Dulce melos hominum
Fons salutis, hortus florum,
Porta vitae, via morum,

Virgo gemma virginum,

In te laudent Dominum,
Quibus iudex meritorum
Per te sedes beatorum

Dat post vitae terminum.